Ben Olmanın Varlığında

Bir kırılışın hayali günlükleriydi başlarda, yıllar boyu tutulan. Sonra bitmek tükenmek bilmeyen bir arayışa çıkıldı, bilinmezlere. Ucu görünmeyen karanlık dehlizlerde aydınlık arayışıydı belki de. O arayışın anlatıldığı kitap oldu BEN OLMANIN ISSIZLIĞINDA.

Sonunda arayış bitmiş; ama ruhun onarımı bitmemişti. Var olmanın heyecanı da kısa sürmüştü. Artık hiçlik günlerinden de uzun bir yol vardı yürünecek. İşte, sonsuzluğa uzanan o upuzun yolculuğun hikayesi anlatılır BEN OLMANIN VARLIĞINDA'da.

O gün binerken uçağa, biliyordu kaderin ona hazırladıklarını.
Düşünerek ve umut ederek düştü yollara Murat.
Kavuştuğunda varlığına ıssızlığından, zorlandı durmakta ayakta.
Oradaydı ruhu, kucaklaştı bedeni özlemle.
Savaştılar yıllar boyu süren ayrılığın bilinmezleriyle.
Küsüp gitti bazen ruh, serseri bir özgürlükle.
Barışacakları günü özlemle bekledi Murat.
O asi ruh da yorulmaz beden de ona aitti.
İşte birlikteydiler, vazgeçemezdi.
Bıraktı kendini nereden estiği bilinmez rüzgarlara.
Bilmeksizin nereye savrulacağını !
Çarptı yine nicelerine, kaybetti de onları kavuşmamacasına..
Acıyordu bedeni, ruhu da.
Yaklaştıkça sona, yaşlandı bedeni, hazırlandı ruhu onu terk etmeye.
Bırakmıştı izlerini bilinmeyen geleceğe.
Bulunacaktı elbette bir gün o da.
Bu umutla kapadı gözlerini, acıyla uğurladı ruhunu bedeni.
Son bir damla süzüldü aşağılara, kayboldu derin vadilerde.