Bir ağıt seremonisi

Hayta gecelerde yankıyan naralara dönüşür
Bıçkın bir delikanlının dilinde
Geçmişe duyulan özlemin izdüşümleri
Arsız sözcüklerle demsizdir türkülerimiz.

En güzel istasyonlarını geride bıraktık
Nobran ve uyurgezer yolculukların.
Hiçbir eyvah çare değil artık,
Bu kederli sözcükler de.
Bu ağıt damlatan
Ve şiirimize dadanan gizemli notalar da.

Avuçlarımızda ömrümüzün çarpanı gibi durur
Şimdi bizi çoğaltan umut.
Göğüs kafesimizi yırtarcasına haykıran
Bu çocukça arınmış
Bu damıtılmış heyecan.

Kar boran bir geceden kalan
Garip iklimler toplamıyız.
Yoksul bir miras gibi utangaç seherimiz.

Bir ankayız
Bir yangın sonrası küllerimizi toplar
Günün yorgunluğuna inat
Nimbus bulutlar.

Gün doğacak birazdan
Haydi canlar diri olalım...