Bir düşünüş tarzı

İnsanın düşünsel etkinliğinde pek çok tutumu üzerinde konuşulabilir. Bunlardan biri kişinin kendini olgulara/düşüncelere değil de, olguları/düşünceleri kendine uyarlaması halidir.

Bu şekilde düşünen bir insana, hiçbir şeyi kanıtlayamazsınız. Çünkü her söyleneni, kendini haklı çıkarmak için yorumlamaya uğraşacaktır.

Bu tip insanlar hiç de azımsanmayacak düzeydedir. Öyle ki, bu kişilerin az buçuk bilgi birikimi olması bile bu hali engellemez. Çünkü bu bir zihinsel yetenek ve karakter meselesidir. Birikim çok zor değildir. Okumakla oluşturulur. Ancak çıkarım yapma, mantıksal bağlar kurma, düşünceyi ilerletme belli bir zihinsel gelişmişlik, gerçek bir birikim (konuyla ilgili doğru ve geniş bir veriye vakıf olma) ve düşünsel dürüstlük gerektirir. Aydın, entellektüel, filozof olmaya bu nedenle önem verilir, ama bir aydın ile, bir 'baydın' aşağı yukarı benzer malzemeleri kullandığı için aralarında ayrım yapmak bazıları için her zaman kolay değildir. Düşünsel dürüstlükten uzak bazı sahtekarlar bu olguyu bilirler ve birikimleri ölçüsünde 'ağır' bir dil kullanmaya çalışabilirler.

Düşünmek, klasik bir üçlemeyle, tez ve antitezden bir sentez çıkartabilme yetisidir. Siz bir senteze bağlı kalıp, buna uygun tez ve antitez koyarsanız bu olguyu kendinize uyarlamanız demektir.