Bir gariptir içim, Ağlamak kar etmez !.

Hiç bu kadar şiddetli bir çarpışma olmuş muydu ülkemin doğusunda? Hiç bu kadar arka arkaya şehit cenazeleri tabutlarla yurdun her bir tarafına gitmiş miydi? Hiç bu kadar onlarla beraber biz de her defasında vurulmuş muyduk ? Bizim de oturduğumuz yada çalıştığımız yerde kanımızdan kan akmış mıydı? Hiç bu kadar, analar evlatsız, kadınlar kocasız, bebeler babasız, genç kızlar yavuklusuz kamlıydı ? Asker, pkk’yı kökten bitirmek için hiç bu kadar kararlı olmuş muydu? Ve tüm bu dönencenin aksine, ülkeyi yönetenler hiç bu kadar aciz kalmışlar mıydı? Komutanlar, şehit cenazelerinin başında hiç bu kadar ağlamışlar mıydı? Bomba kundakçıları, Türkiye’nin altını oymaya çalışan onların destekçileri, yüce şehitlerimiz için sesini çıkartmayan ama öldürülen bir terörist için, ailesine taziye ziyaretine giden Lanet terör yandaşları hiç bu kadar aşağılık ve şerefsiz olmuşlar mıydı ? Dadaloğlu’ ne demiş ?

Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir,
Ferman padişahınsa, dağlar bizimdir !..

Pe ke ke’nin yuvalandığı ülkem dağlarında, Irak’ın kuzeyindeki dağlarda al yıldızlı bayrak bu kadar şerefli bu kadar, boynu dik, bu kadar kendinden emin dalgalanmış mıydı ? Bu dağlar, teröristlere, onun başlarına, o başları okşayanlara kalmamalı, asker şimdi kendinden çok çok daha emin, “dağlar bizimdir” diyor. Gözlerini tek bir noktaya dikmiş, hainleri bekliyor. Ama ne yazık ki, şehit olan canlarımız ya bir hain pusuyla, ya yollara döşenen mayınlarla birer birer can veriyor. Her gün şehit haberlerinde içimiz bir kez daha yanıyor, yüreğimiz bir kez daha burkuluyor, tek yürekten bu son olsun, terör’üm her türlüsüne lanet olsun diyoruz. Tam da böyle demeye hazırlanırken, böyle bir yazı yazacakken, sürekli dinlediğim radyomdan, bir kez daha şehit haberi geldi. İki can daha gitti canımızdan. İki ocak daha söndü, iki kayıp, milyonlarca canı bir kez daha yaktı.

Bir gariptir içim, ağlamak kar etmez !...
Yangın yerine dönmüş yüreğim, nehirler yetmez..

Hain her yerde hain işte.. Yanımızda adam diye taşıdığımız, acıyıp iş verdiğimiz, delikanlılığına güvenip beslediğimiz, Türk genci diye övündüğümüz, boyuna posuna baktığımız insanlar, kendilerini birer birer, törörün kucağında bombalar sarınarak, bugün kaç kişiyi katletsem diye hesap kitap yapıyorlar. Sağlı sollu geliyorlar. Ama bir şeyi unutuyorlar, biz milyonlarcayız ? Siz kaç kişisiniz ? Kaç kişilik bir hainler ve şerfesizler çetesisiniz ki, ekmek yediğiniz, suyunu içtiğiniz, üniversitesinde okuduğunuz, iş yerlerinde çalışıp para kazandığınız bu devletin bayrağına baş kaldırıyorsunuz? Yan yana yürüdüğünüz, aynı kahvede çay içtiğiniz, aynı restoranda yemek yediğiniz, aynı otobüste, minibüste yolculuk yaptığınız, yolda giderken selamlaştığınız insanları katletmek için ant içtiniz? Kimler sizi kandırdı ? Neden kandırılıyorsunuz ? Beyniniz bu kadar mı yıkandı sizlerin ? Bu kadar mı hainsiniz ? Ciğeriniz gerçekten bu kadar mı kötü ? Ama ne yapıyorsanız kendinize yapıyorsunuz..

Bombalar sarınıp, insanları katledenler, katletmeye yeltenenler elbette ki çok kötü, onlar o bombayı patlatamasalar bile artık bu toplumda yerleri yok. Olamayacak ta !.. Siz ve sizin gibiler, size yardım ve yataklık edenler, finanse edenler, elinize silah verenler sizden de kötü. Ama sizinle aynı kökenden olup da, bu toplumla beraber yaşamak isteyenler, Türkiye’nin mozaiğinde kendilerine yer bulmuş olanlar, bizler gibi terörün her türlüsünü lanetleyen Kürt kökenli vatandaşların kabahati ne , günahı ne ? Sizin gibi düşünmeyen, sizin gibi olmayanlar da var bu ülkede !.. Onlarla beraber bu ülkenin geleceği baki kalacaktır ama sizlerin ne olacağını burada yazmama gerek yok. Su akar yolunu bulur yada su testisi su yolunda kırılır gibi atasözleri umarım bir şeyler hatırlatır.

Bu ülke kolay kazanımlarla bu hale gelmedi. Çok zor koşullar, çok büyük kayıplarla bu hale geldi. Sizin gibi çapulcular, bu ülkenin dinamizmini, temellerini kökünden yıkabilir mi ? Bu güne kardeşçe yaşayıp gidilmiyor muydu bu topraklar da ? Sözde kendinize çizdiğiniz ülke sınırlarına sahip olsanız bile sizi rahat bırakırlar mı sanıyor sunuz ? Hani o çok övündüğünüz ve bayrak yaptığınız Kürlük var ya, tarihin hangi döneminde bir devlet olmuştu ki şimdi olsun ? Ufukta mı diyor sunuz ? Çok mu yakın diyor sunuz ? Fili bir Kürt devleti zaten var mı diyor sunuz? O zaman Allah uzun ömür verirse, ne kadar ayakta kalabileceğini hep beraber göreceğiz? Çok fazla değil, beş-on yıl sonra neler olacağını hep birlikte görürüz…

Aklım hala şehitlerde !.. Bu yazı bitmez.. Yüreğim daraldı. Bağırmak istiyorum ama hangi şerefsiz, hangi hain duyacak ki ? Ve içimizdeki hainler o kadar fazla ki ? Gittikleri, yerleştikleri yerlere de şerefsizlik ve hainlik götürüyorlar. Bereketsizlik götürüyorlar. Onların tek anlayacaği dil, silah ama o dilden konuşmak ta, kutuplaşmayı ne kadar azaltacak ? O askere, polise daha çok yakışıyor. Mecburiyet olursa mı ne mi olur ? Ne olacak canım, bizim de elimize yakışır.. Bu tavrı çok mu milliyetçi yada militaris bir çizgide buldunuz ? Yok canım Alaksı yok !.. Elimizi kolumuzu bağlayıp, olanları seyredecekmiyiz ? Seyreden seyrediyor... Yetmez mi ?