Bir hafta sonu seyahati (3)

Yeniçağa Göletinin kıyısından geçip sola Mengen yoluna sapıyoruz; yeşilin tonlarıyla kucaklaşmak için.

Önümüzde Ankara plakalı beyaz bir otomobil. Onlar da mı Gökçek’in tavsiyesine uydu bilinmez ama gördüğümüz, nerdeyse hep sürekli çizgi ile bölünmüş yolda sürücüsünün hatasız araç kullandığı. Bizim kaptan aracın peşine takılıyor. İçimden “O bir bayan!” demek geliyor; vazgeçiyorum.

“İyi bir öncü değil mi?” diye soruyorum ortaya. İki ağızdan gelen “Evet! Çok nezih araba kullanıyor!” yanıtı, Göksel Baktagir’in Acemaşiran Sirto’sunu bastırıyor.

Mengen çıkışında, ahşap üzerine yazılmış “Yedigöller” tabelası… Gülüşmeye başlıyoruz. Gülüşmelerin sebebini kısmet olursa başka bir yazıda paylaşırım. Hele bir Amasra’ya gidelim…

Devrek’te benzin istasyonuna giriyoruz; öncümüzle birlikte. Evet orta yaşlarında bir bayandı O. Gidip tanışmayı ve kutlamayı düşündük fakat sıkıntısı vardı; yaşlı baba, hasta anne ve aralarında fazla yaş farkı olmayan rahatsız bir kız kardeş.

İnsan sorumluluğunun iç halkalarında önce kendisine sonra anaya, babaya ve kardeşlere olan sorumluluğu yer alır diye düşünüyorum. Kendisine karşı sorumluluklarını yerine getirememiş insanın ne anasına, ne babasına ne de başkalarına karşı sorumluluklarını hakkıyla yerine getirebileceğine inanıyorum. Kendisine hayrı olmayanın başkasına ne hayrı olabilir ki… Kendini yetiştirmiş ve geliştirmiş O hanımefendinin araç kullanmasından tutun, ana, baba ve kardeşine olan ilgi ve hassasiyetine kadar tüm davranışları karşısında saygı ile eğilmemek mümkün değildi. Biz de rahatsızlık vermeyelim diye tebrik etmekten vazgeçtik öncümüzü. O güzel insana yoğun saygı duygularımızla metanet ve sabır, ailesine de sağlık ve sıhhat dualarımızla Bartın’a doğru yola koyulduk.

Öğlene doğru misafirhaneye merhaba dedik; oradan Amasra’ya yemeğe iniyoruz.

Bartın-Sinop yolundan sonra Amasra yolu oldukça zor bir yol. Muhtemelen, kadim yolun ufak tefek iyileştirmelerle asfalt kaplanmış hali. Amasra’ya ulaşım konusuna, bütünleşik bir yaklaşımla ve Düzenleyici Etki Analizi ile iyi bir çözüm getirilebilir diye aklımdan geçiriyorum yol boyu.

Seyir Tepesine varıyoruz. Muhteşem güzelliği dimağımıza kazıyoruz. Tamaşa ve tefekkür atbaşı; düşünceler zihnimde fink atıyor…

Ankara’dan ortalama dört saatte Amasra’ya ulaşıyorsunuz. Turizm sezonunda hafta sonları Kayseri, Kırşehir, Eskişehir plakalı araçları görebilirsiniz. Ankara ve çevre iller için büyük nimet.

Amasra’ya ulaşım konusunda topografyayı da ekonomiyi de fazla zorlamanın anlamı olmaya bilir… Mesela; turizm sezonunda Bartın limanından Kurucaşile’ye hatta İnebolu’ya kadar Küçük çaplı kruvaziyer faaliyetleri veya taşımacılık hizmetleri organize edilebilir. Kanaatimce bu faaliyetler için gerekli donanımlar sağlanabilir ve altyapısı oluşturulabilir. Yöredeki sivil toplum örgütleri ve Amasra Yatçılar Kooperatifi konuya öncülük edebilir. Bartın ve Amasra’daki tekne sahiplerinin ve halkın katılımı sağlanabilir. Deniz Ticaret Odası’ndan teknik destek, Deniz Müsteşarlığı’ndan teknik ve mali destek; hatta AB fon kaynaklarından kuvvetle muhtemel hibe ve teknik destek sağlanabilir. Hatta ilerde proje kapsamı ve hacmi de genişletilebilir diye düşünüyorum.

Geliştirilecek proje ile İl turizm sektörüne ve nerdeyse bütün sektörel faaliyetlerle girdi-çıktı ilişkisi olan turizmin hane halkı gelirlerine, İlin alt ve üst yapısına olacak olumlu katkılarını tahmin etmek zor olmasa gerek.

Neden Olmasın? Böylesi bir seyahatte şahit olacağınız görsel şöleni bir düşünün. Hem, zor yollarda araç kullanma külfeti de yok. Bartın ve Amasra’da Deniz taşımacılığına birilerinin öncülük etmesini bir coşkuyla karışık haz içinde diliyorum.

Bartın’a geliyorsunuz, aracınızı Limanda kapalı otoparka bırakıp saatte bir hareket eden teknelerden biriyle sahil turuna çıkıyorsunuz. Gece saat 11:30 ‘a kadar taşımacılık hizmeti sürüyor… Hayali bile muhteşem.

Bence sadece sahil turu etkinliği bile Ankara’dan Bartın’a ve Amasra’ya gelmeye değecektir.

Fotograf: Seyirtepesi'nden Amasra'ya bakış
…/…