Bir oğul büyütmeli!...

Benim oğlanı her gün saat akşam 17.20’de okuldan almaya gidiyorum. Yolda kerata başlıyor sızlanmaya…’’ Offf sırtım off sırtım ‘’. Bu benim oğlanın okul çantasını taşımak istemediğini gösteriyor. Öğlenci bir çocuğun beş saatlik zaman diliminde - af buyurun – eşek ölüsü kadar çanta taşıması  19.cu Milli Eğitim Şurasına damga vuran Eğitim Bir-Sen’li sendikacıların umurunda mı acaba ? O da ayrı bir soru haliyle. Ben mesajımı verdim ne güzel !...

Tam , Pazar yerinin karşısında bakkala geliyoruz. Benim oğlan ayaklarıma yapışıyor. ‘’ babacığım sen yakışıklısın, cömertsin ‘’. Bu benim oğlanın bakkaldan bir şey istediğine işarettir. Hep cips gibi çok faydalı şeyler ister benden zaten. Aynı tören ; evin yanındaki bakkalda tekrarlanır. Çünkü oğlum, o bakkaldan taso almak derdine düşer. Taso ne mi ? Taso ; 1990’lı yılların başından itibaren yaygınlaşan bir oyunduere konulan tasoların diğer seçilen taso ile döndürülmeye çalışan bir oyun. Eğer bu tasoyu icat edeni bulursam ; Allah için fena benzeteceğim. Oğlan da bir torba taso var. Hala istiyor. Alsam eve eşim beni sokmaz, almasam oğlum Enver Tuna zırlar.

Akşama yine öğretmen bir sürü ödev vermiş. Çocuğa ödev yaptırıncaya değin karıkoca pilimiz biter. Gecenin saat ikisinde oğlan odaya dalıp ‘’ Çok kötü bir rüya gördüm. Annem artist olmuş. Polisler gelmiş ‘’. Eeee mecburen yatağa davet ederiz. Sabaha kadar üstümde uyur. Bu arada 40 kiloya yaklaştı yani. Sabah bir ara dalar gibi olurum. Bir el göz kapaklarımı açar. ‘’ Güneş oldu görmüyor musun ? ‘’. Oğlan kalkmıştır. Eşimi o saatte kaldırsam cinayet çıkar. Salona geçip , birlikte çizgi film kanallarını izleriz. Tam biraz şekerleme yapacağım ‘’ Baba sen sevdiğin hayvan , en sevdiğin dinozor türü ne ? ‘’ gibi gayet güzel sorularla uyutmaz…

Oğlumun öğretmeni akşam yolumun kesti. ‘’ Siz Enver Tuna ile ilgilenmiyor musunuz  yoksa ? ‘’. Uykudan harap düşmüş bir kişi olarak ‘’ Hocam daha nasıl ilgileneceğim ? Sabaha değin üstümde uyudu ‘’ desem ayıp olacak. Sabır sabır ama bir yere kadar !...