Bir şehit vermek, bin şehit vermektir!

Gittiğin yerden dönmezsen sevdiğim, ben de senin gittiğin topraklara geleceğim! Beni bıraktığın yerde yalnız kalamam artık! Gitmeliyim senin diyarlarına... O sınırdaki köy okulunda öğretmen olacağım. Türkçe bilmeyen kocaman gözlü çocuklara önce sevmeyi öğreteceğim karşılıksız... Tıpkı bizim gibi sevmeliler, bizim gibi gülmeliler... Hakları onlarında. Top seslerine inat oyunlar oynamalılar boş sokaklarda. Sonra kendi dillerini öğreteceğim onlara.
Önce senin adını öğreteceğim; yazıp okuyacaklar, okuyup yazacaklar... "Örtmenim olmuş mu?" diye soracaklar.
Adının tam altına artı işareti koyacağım, yanına da gülen adam yapacağım.

Gittiğin yerden dönmezsen sevdiğim, ben de senin gittiğin topraklara geleceğim! Beni bıraktığın yerde yalnız kalamam artık! Gitmeliyim senin diyarlarına... Beni görüp daha da uzak diyarlardan güleceksin gülen adamıma. Gurur duyacaksın benim duyduğum gibi...
Saygı duymayı öğreteceğim çocuklara. Toprak kokan küçük avuçlarını alacağım avuçlarıma, hepsine and içtireceğim; silaha kurşuna dokunmadan yaşayacak, sadece akılla ve sonsuz saygıyla konuşacaklar.
Neyse istedikleri düzgün cümleler ile ifade edecekler. Vurmadan kırmadan bağırıp çağırmadan sevgiyle harman yapıp güneşe dönecekler yanık tenlerini

Gittiğin yerden dönmezsen sevdiğim, ben de senin gittiğin topraklara geleceğim. Beni bıraktığın yerde yalnız kalamam artık! Gitmeliyim senin diyarlarına... Senin saçının teline kıyamam. Kıyanlara gitmeliyim! Dikilip karşılarına: "Daha feda edilecek nice canlar var" demeliyim! Gerip göğsümü aç kurşunlarına, alçak bombalarına, vicdansız yumruklarına! "Ben de varım alın cansa can kansa kan!" demeliyim.

Gittiğin yerden dönmezsen sevdiğim, haketmek için bana kalan sevgini bende senin gibi o köy okulunda şehit düşmeliyim!