Bir yudum kesit

Yaşamak güzel...

Ne için yaşadığının farkındalığıyla nefes alıp vermek daha da güzel...

Herkesin hikayesi başkadır bu hayatta. Bugüne kadar gelişlerin güzergahı farklı farklıdır. Her dinleyişte başka bir dünyaya gidersiniz aslında. Bazen sıfırdan yükselişlere, bazen yüksekten düşüşlere, bazen çok şey görmüşlüklere, bazen de daha açılmamış gözlere tanık olursunuz. Aslında herkes birşeyler öğrenmiştir, öğrenmeye de devam etmektedir. Hayat bu; yaşamadan görülmez hiçbirşey, düşmeden kalkılmaz yerden. Öğrenilir herşey yani... Adı tecrübe olur.

Türlü türlü insanlar tanınır her metrekarede; her karakterden, her memleketten, her düşünceden insanları görürsünüz. Ne olduğunu anlamak zaman alır. Arkadaşlıkların kolay kurulamamasının esası budur. Zaman ister, sınav ister, güven ister. Sonra tadından yenmiyor zaten.

İnsan kendisiyle de sınav olur. Alnına yazılanla... Razı gelmeli, isyanla bir yere varamayacağını bilmeli. Ne yaşayacağını bilemez belki ama, nasıl yaşayacağını öğrenmeli. Kaza ve kadere iman vardır... Düşmek kaderiyse, kazasında nasıl düşeceğini önceden kestirmeli. Ki az zararla atlatsın birşeyleri... Düşerken bir de etrafınıza dikkat edin, kimin önünde düştüğünüz çok önemlidir. Gerçek dostlar düştüğünüz anda yanınıza varır da, hariciler izler sadece. İzlemekle kalmaz bazıları, yedi düvele duyurur. Aldığım en büyük derslerden biri de buydu benim. Anı yaşamak güzel birşey ama bazı şeyleri önceden kestirmek dehanızı arttırır.

Hayat gördüklerine şükrederek yaşanılır hale gelir. Beterin her zaman beteri vardır. Daha da beteri hepimizin başına gelebilir, o yüzden şükürler olsun bugünüme diyebilmeli insan.

Kapılar kapalı kalmaz asla, doğru zamanı bulduktan sonra...