Bizim için

Dinledim,
Sustum,
Anlattım,
Olmadı…
.
Denedim,
Sevdim,
Koştum,
Durmadı…
.
Son damlaya kanıp
Düşerken uçurumdan
Sarıldım…
Anlamadı…
.
Kazma-kürekle daldım;
Toprağın açılmamış bağrına…
‘Kimse konuşmadı, konuşanı da anlamadım; seni duysam ne olur sanki!’ diye dert yandım.
Feryat figan ağlaştık. O da anlatamamış derdini…
‘Üstümde gezen altıma girmeyi, altıma giren üste çıkmayı ister gibi!’ dedi sanki…
.
Oysa her şey;
İnsan içindi.
Bizim için!
.
Memnun olmayı bilemeyenlerin her biri toprak olup gitti. Şimdi hangi mezar taşına baksan bitmemiş işlerini söyler sana. Hangi toprağa dokunsan sessiz bir nefes uğultusu sarar ortalığı. Hangi ağaca baksan toprağa eğer başını, yakın durmak için. Hangi kuş, hangi yağmur, hangi mevsimin rüzgârı sürmedi ki toprağa başını…
.
Bizim için…
.
Ona değen tüm başların gayreti…
.
Anlayana…

Kadir İmdat
17.01.2012