Blogculuk 6

Artık limitlere varılmaya başlandı.

Gündelik okunan blog çeşidi 10.000 küsur civarında sabitlendi ama yazılan blog çeşidi her hafta 1.000 tane artmaya devam ediyor. (11 Mayıs 2007 günü 27.000 civarında blog olduğunu sanıyorum.)

Yazar sayısındaki artış da sabit gibi: Haftada 40 yeni yazar aramıza katılıyor gibi.

Bunların 4 anlamı var:

Bir: Blog ömrü yılları bulunca, blogda binlerce yazar olacak. Bu da birbirinden yalıtık okur-yazar altkümeleri demek. Başka örneklerde bu gözleniyor.

İki: Blogcu’daki 400.000 küsur gibi bir yazar sayısına asla ulaşılmayacak.

Üç: Bu ülkedeki insanlar, özellikle de üniversite ve üzeri eğitimliler, yazmanın gücünü, değerini, işlevini kavrayamıyorlar. Bir ülkede devrim yapmaya 100 tam-gerçek yazar yeter de artar bile. 84 yıllık Cumhuriyet’te 5.000 tane yazar çıkmamışken, bir anda yazarlık olanağı sağlanmış 1.500 küsur kişinin çoğu, bunu ‘hobi’ olarak yapıyor. Bu korkunç bir durum. Yazarak dünya değiştirilir, herkes dünyayı değiştirmek ister ama iş taşın altına elini koymaya gelince, gelsin havaya bakıp ıslık çalmalar.

Dört: Herşeyin böyle olması çok olağan. Yani bulunduğumuz durum, layık olduğumuz durumdur. Yakınmaya hakkımız yoktur. Oysa, birlerce kişi tüm yaşamlarını tarumar ederek, dişe diş mücadeleler verdi. Hiç olmazsa, onların yüzü suyu hürmetine biraz daha çaba diliyorum.

Bunların dışında, burası bir ‘hayvanat bahçesi’ demeyeyim, alınanlar olur, ‘nebatat bahçesi’ diyeyim. Devedikeninden kaktüse, inci çiçeğinden atatürk çiçeğine dek, her çeşit ıtır mevcut. Olmayan baharat çok ama son 50 yıllık kültür iklimi bizde çok sertti, çok çiçek açmadan yandı gitti. Onları burada saygı ile anarım.

Son siyasal gelişmeler gösterdi ki iktidar seçkinlerinin planları birebir tutmuyor. O nedenle, kağıttan mürekkepten azıcık olsun nasiplenen bizler, her nasıl bir Türkiye istiyorsak, onu yaratmak için yazmalıyız. Hoş, herkesin hayalinde farklı bir ülke var ama toplumsallık tüm hayallerin asgari müşterekte buluştuğu bir yerde gerçekleştirilebiliyor. Ben bir ütopyacıyım ama reel politikte beni asabilecek insanlarla birlikte çalışmaktan çekinmem, çekinmedim de.

Güzel bir gelecek için, hepinizi bir imeceye çağırıyorum yazar kardeşlerim.