Bu sevgi bu satırlarda kalmaz

Her kavuşmamız bir ayrılık gibi geliyor.
Sanki seni son görüşümmüş gibi sımsıkı sarılmak bir daha bir daha sarılmak istiyorum .Sanki umutla gözlerine bakan gözlerini bir daha göremeyecekmişim gibi göz bebeğinde kalmak itiyorum. Yüreğim ve aklım arasındaki çelişkiler peşimi bırakmıyor.

Sanki her kavuşmam bir ayrılık…

Seni bir daha göremezsem. Gözlerine bakamazsam...
Hayat zor değil biliyorum ama sen yoksan zorlaşacak. Sevdiğim şeyleri sevmekten vazgeçeceğim. Ben ben olmayacağım biliyorum değişeceğim. Dalıp uzaklara gideceğim orda seni bulmak isteyeceğim. Kokunu, nefesini özleyeceğim. Nefesinde soluksuz kalıp boğulmayı özleyeceğim. Avuçların içinde yanan yanaklarım, onlar seni özlemeyecek mi sanki, varlığında utanan al al olan yanaklarım seni özlemeyecek mi sanıyorsun.

Hayat önce sararacak, solacak sonra yapraklarını dökmeye başlayacak. Zamanla yok olup gidecek. Belki tohumlarını bırakacak ama toprak kabul edecek mi bakalım. Yağmur yağıp fide olmasını yeşermesine filizlenmesine izin verecek mi bakalım. Tohum, filiz, f ide ne olur bilmem ama sevdayla coşan yüreğim bir daha coşar, taşar mı bilmem. Bu satırlar nerde kalır, ne olur onu da bilmem. Tek bildiğim bu sevgi sadece bu satırlarda bu anlattıklarımda kalmaz bizzat yaşanır sevdiğim…