Bu yıl her gün güneş doğuyor...

Yağmurlu bir güne uyanmayı, perdenizi araladığınızda havanın kapalı olduğunu görünce sevinçle, zıpkın gibi yataktan kalkıp, pencelereleri açarak, yağmurun getirdiği temiz havayı, apartman yığınları arasından evin içine davet etmeyi kaçınız seversiniz?

Gözümü yağmur, hele bir de kar yağışı ile açmışsam değmeyin keyfime, dileyin benden ne dilerseniz. Kurt puslu havayı sever diyebilirsiniz ama bu sevgim kurtluğumdan değil. Bahsini ettiğim havalarda kendimi çok daha dinç, üretken, çoşkulu hissediyorum. Yarattığı hüzün içimi acıtan değil yüreklendiren, mahsumiyetimi tetikleyen ve duygularımı yumuşatan enerjiyi yaşattığı için tercih ediyorum. Sıcak havanın, hele ki buzulları dahi eriten cinsinden olanın üzerime getirdiği miskinlik, kendimi işe yaramaz hissettiriyor. Pırıl pırıl parlayan güneşin gönderdiği ışıklar aydınlık yaratsa da, size verdiği keyifi vermiyor. Kara bulutların meydana getirdiği griliğin mutluluğunu seviyorum.

Hiç üşenmeden iliklerime kadar ıslanıyorum yağmur altında yürüyerek, cama vuran damlaları saymak geliyor içimden, yorganın altında yağmurun ninnisi ile uyumak, bulutların çarpışı ile uyanmak istiyorum hiçbir korku duymadan... O yıl yağan yağmurda sıçana dönmez, yağan karda yuvarlanmazsam üzerimdeki gergin elektiriği atamıyorum. İstanbul’ un köstebek yuvası caddelerinden üzerime su sıçramadan, tıkalı yollarda debelenmeden, denize düşen yağmur damlalarını seyretmeden, mis gibi toprak kokusunu duymadan ve rengarenk gökkuşağını görmeden geçirdi isem kışı, yaz hiç çekilmez oluyor.

“ Bu hava ne böyle ” ya da “ kasvet basıyor içimi ” diyenlerin yanında kendimi uzaydan gelmiş gibi hissediyorum. Aklıma yazın kavurucu sıcağında yakınmaları geliyor “ bu ne sıcak kardeşim böyle, yanıyor sokak ” ben de güleceğim ve soracağım; kasveti mi, yoksa yıldıran sıcağı mı tercih ediyorsunuz? Bu ikilemde yağmuru, soğuğu savunmak adına bir tez ürettim, ben gibiler katılıyorlar; soğuk havaya çare bulunur, kazaklarınızı hırkalarınızı kat kat giyersiniz, ama sıcakta ne kadar soyunabilirsiniz?

Sevmeseniz de, bugünlerde yağmulu bir güne uyandığınız vakit sevinin. Çünkü susuzluktan bitap düşeceğimiz günler çok uzak değil. Nisan sonuna kadar ümidimi yitirmeyeceğim. Mart ayı içindeyiz, ‘ Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır ’ ve Nisan yağmurları var. Ne zaman Nisan biter, işte o zaman umudum da biter...