Çekip gidiyorsun

Ve çekip gidiyorsun... Beni benden alıp sana koyduktan sonra kaçıyorsun. İçimden geçirdiklerimle yalnız kalıyorum. Beynimden düşen şiirlerin hepsi sahipsiz kalıyor. Umutlarımı kopartıp götürüyorsun sonsuzda bir yerlere. Yüreğimde çoğalırken gökyüzünde kayboluyorsun... 

Ve çekip gidiyorsun... Sonunu, sonumu düşünmeden arkana bakmaya korkarak gözden ıraklaşıyorsun... Peki ya gönülden! Yani gönlümden! Yıllar yılı seni beklentisiz bekleyişimle beni başbaşa bırakıyorsun... 

Sen çekip gidiyorsun... Beni çekip çeviren, başımı döndüren sen! Saatler o kadar kısalıyorki sensiz ya da tam tersi... Sen çekip giderken yüreğim beni yalnız bırakıp peşinden çekip gidiyor senin organik bir parçan gibi... Gündüzler budanmış, geceler uykumla küçücük kalmış... Düşlerin uğramaz olmuş, hayaline dokunamaz olmuşum... 

Gidiyorsun yine... Tıpkı geldiğin gibi düşünmeden vedalaşıyosun bizimle... Yüreğini mezarına koymuşsun, yüzüne tebessümü yapıştırmışsın... O kadar yakışıyorki herşey o gözlere...Hüznün gözlerinde kısık kısık , alev alev gönlüne iniyor. Ve herşeye rağmen yeni bir başlangıç için beni unutuyorsun. Yaşamaya devam gereği uçup gidiyorsun gönlünden ötesine. Simsiyah kara bir dolunayda yıldız parıltısı bulmak ya da ummak durumuyla... Gözlerini kırpmadan, dimdik ayakta koşar adımlarla geleceğine –gelmeyeceğimi bilmene rağmen- yürüyorsun. Beklentisizliğinle beraber sabrımı sınıyorsun aşka dair... Süzülse de gözyaşlarım donmuş gözlerle yürüyorsun... Yüreğindeki kuşlar işitilmemekten bunalmış, yorulmuşlar. Saçlarını masumiyetinle örtbas etmişsin ve çekip gidiyorsun. Bensizlik ilken olmuş. Günlerdir yutturuyorsun kendine yutkunarak. Vücudun kaskatı kesilmiş dokunmalarım olmaksızın. Duyarsızlaşmışsın, gözlerin kurumuş dimdik sabitlenmekten. Her ikimizin de yürekleri çekmiş, büzülmüş. Üşümelerimiz ve terlemelerimiz düzensizce artmış. Düşüncelerimiz dar alanda paslaşmaktan daralmış. 

Ve sen sonsuza dek çekip gidiyorsun... Arkana bakmıyorsun bile. Kulaklarına fısıldanmıyor artık. Yüreğine kıskançlık ateşi düşmüyor. Süzgünlüğün üzgünlüğünle birleşmişken sen benden çekip gidiyorsun çok öteye... Ardından son bir kez bağırıyorum: SENİ SEVİYORUM VE SEN DE BUNU BİLİYORSUN...........