Cemre düştü, ben de artık yazabildim....

Uzun zaman oldu yazmayalı bu satırları...önce ev-iş değişikliği dedim, ardından internet bağlantısı olmaması sorundu, sonra da bel ağrım nüksetti. Bu bel sorunu da tüm yaşamını kısıtlıyor insanın, normal yürüyebilmek bile hayal oluyor an geliyor..

İnternet bağlantım sağlandığı andan itibaren blog yazılarını takip etmeye başladım ama öyle kısa zaman dilimlerinde burada oluyordumki, yakın dostlara bile selam yazamadım. Şükür sağlığım daha iyi burada olmanın mutluluğunu paylaşabileceğim. Sırada anlatmayı istediğim Mısır gezim, hüsranla sonuçlanan iş değişikliği hikayem ve ikiye bölünen ev eşyası hikayem var ama bu günkü yazımın konusu bambaşka. Cemre düşer de, ben yazmadan durabilir miyim. Son bir kaç gündür havaların kokusu başka geliyordu bana, dedim Cemrem gelmiş galiba yine..Ama internette de bakamamıştım, cemre düşme zamanlarına.

Meğerse her yıl mutlulukla karşıladığım Cemre günlerim gelmiş de geçmiş bile. Havayı koklamışım ama geç hissetmişim, benim Cemre mi düştü yoksa dediğim de, suya düşmüş sevgili Cemre. Bahar mevsimini sevmeyen yoktur sanırım ama cemreler düştükçe hissetmek ve yaşamak bambaşka bir mutluluk nedeni bence. Cemre hakkında kısa bir bilgi vermek gerekirse;

Halkımızın arasında yaygın olarak baharın müjdecisi olarak bilinen sıcaklığın artması olayına cemre denir. cemrenin birer hafta arayla havaya, suya ve toprağa düştüğüne inanılır. Üç tane olan cemrenin birincisi havaya (19-20 Şubat), ikincisi suya (26-27 Şubat) ve üçüncüsü de (5-6 Mart) toprağa düşer. Her cemrenin düşüşüyle hava sıcaklığı artar, cemrelerin arasında ise sıcaklıkta küçük bir düşüş görülür. Böylece cemre, havanın aşağıdan değil de sanki yukarıdan aşağıya doğru ısındığını ifade eder.

Çevremizi kuşatan tüm olumsuzluklara rağmen bir tutam mutlulukların peşinde gidebilmemizi, cemreler düştükçe ısınan havalarla, tomurcuklanan dallarla daha mutlu ve umutlu günlerin gelebilmesini diliyorum. sevgilerimle

http://www.bilkent.edu.tr/~cevre/mart.html