Çeşme Ilıca’da, balık avı… Rastgele.

Çeşme Ilıca’da olduğum günlerin çoğunda, rastgele toplanırız, tarihi Rasim palas ve Karabina oteli önündeki Taş iskelede!

Şimdi yerinde yeller esen Taş iskele, yerine helikopter pisti gibi çepeçevre beton çevrilmiş alan.

Ne akla hizmet ki, bütün güzelim doğal çevre her yerde olduğu gibi tabi özelliklerini kaybediyor…

İşte bu yerde sabah akşam balık avı meraklıları rasgele toplanırız.

Tanıdığım arkadaşlar orada ise, ben karşıdan görünür görünmez hemen mırıldanmalar başlar…

( Ülen bizim Aydın Efesi geliyo gene, yaşına başına bakmadan bu Allahın sıcağında.)

Bu laflar biraz dokundurmadır ben büyük ağabeyleriyim ya! Milletvekilleri gibi dokunulmazlığım vardır. Aynı zamanda Çeşme Ilıca’nın gediklisiyimdir, balık yakalama yerlerinin en güzel köşesine ben otururum. (Televizyon belgesellerindeki somon avlayan baba ayılar gibi.) Burası biraz şaka, aslında kimse bulunduğu yeri bırakmaz.

Ve de iyi balık yakalarım. (Laf aramızda.)

Ilıca’daki (Elit pidenin) babaları Denizlili Mümin Çınargür (çok güzel türkü söyler) karşıdan görünür görünmez ben başlarım ona laf atmaya. ( Efe bizim tomatiler eedimi.) Yani bizim domatesler erdi mi? O karşıdan bağırır. " Eemedi". ( De gidinin tomatileri de gitsin gari.) Bizim Ege şivesiyle şakalaşırız.

Neyse lafı fazla uzatmayıp kısa keselim Aydın havası olsun..

Mümin birader buraların yenisi olmasına karşın iyi balık yakalar.

Mübarek öyle güzel Kıbrıs oltaları yapar ki on beş iğneli!..

Ekmeğin kabuğunu ters çevirip içine öyle bir taş koyar mübalağasız kaldırım taşı kadar, üstelik mermerciden özel kesilmiş, balıklara villa yaptıracak sanki. Hele Kıbrıs oltasın bir savurduğunda olta taaa Paşalimanı’na kadar gidecekmiş gibi olur.

Bu ortamda Mümin’in elinden sadece uçanla kaçan balık kurtulabilir ancak.

Bu Ilıca’daki balık avımızın bir bölümüdür devamında kiloluk çipurayı uzun saçlı Mehmet nasıl yakaladı onu anlatırım kısmet olursa bir dahaki sefere... Hepinize rastgelsin.

http://blog.milliyet.com.tr/rastgele--dostlugu/Blog/?BlogNo=195409