Çöp ev

Kadınlar mı içe kapanık yoksa erkekler mi?

Görünüşte kadınlar durup dinlenmeden nefes almadan konuşan varlıklar.

Erkekler daha az konuşan soyut şeylere hiç bulaşmayan somut konuları ele alan varlıklar.

Kadınlar bu kadar çok konuşarak anlatmak istediğini mi anlatıyor, yoksa anlatamadığı için mi bu kadar çok konuşuyor?

Ne çok şey konuşuyoruz ne çok şey söylüyoruz ama içimizde anlatamadıklarımız çöp eve dönüşecek kadar birikmiş halde.

Kadınla erkek arasındaki fark

Erkek : Düşünmez düşündüğü zaman da konuşur

Kadın : Hem düşünür hem de konuşur. Yine de konuştukları düşündüklerinin milyonda biri kadardır.

Erkek kadını anlayamadığından şikayet eder aynı zamanda çok konuştuğundan da şikayet eder.

Kadın anlaşılamamaktan şikayet eder ve anlaşılmak için iki kat fazla konuşur. Yine de anlaşılmaz.

Kadın gururlu varlık. Hissettiklerini düşündüklerini dile getirmekte zorlanıyor. Bunun nedeni geçmişte yaşadıkları olabilir, korkuları olabilir, bıkkınlığı da olabilir. Belki de çözümsüzlük denizinde boğuluyordur.

Erkek doğuştan itibaren *güçlü* misyonu yüklenmiş olarak dünyaya geliyor. *Erkek ağlamaz* deniyor. Oysa erkek tıpkı kadınlar gibi bebeklikten itibaren ağlamaya başlıyor. *Erkek az konuşur, erkek gülmez* le başlayan kalıplaşmış cümlelerle yaşıyor.

İstekler beklentiler birbirinin hemen hemen aynı olmasına rağmen dış çevrenin etkisiyle kadın ve erkek bir türlü ortak paydada buluşamıyor. Oysa birbirimize anlatacak ne çok şeyimiz var. Hep kurallarla yetiştirildiğimiz için gerçek düşüncelerimizi bir türlü ifade edemiyoruz sonra da ifade etme yeteneğimizi kaybediyoruz.

Bunun sonucu olarak da birbirimizi sevmek yerine sürekli birbirimizle didişip duruyoruz. Aslında bu biz değiliz, olması istenileniz. Kadın da erkek de bunu iyi biliyor.