Dağa Kaçtım ~~ Kaynaklar-Nif zirve altı 1

Bugün İzmir’in tarihi su kaynaklarından biri olan Karapınar’ın civarında; Arap Deresi’nden Nif Dağı’na uzanan bir rota üzerinde; Kaynaklar’ın arka dünyasında dolaştık. Amacımız; 2 yıl önce Porta Kapı’dan geçerek ulaştığımız Arap Deresi kıyısınca yaptığımız yürüyüşü, bu kez Nif zirvesine taşımaktı. Ancak; güne biraz geç başlamamız nedeniyle yürüyüşümüz Nif’in zirvesinden yaklaşık 100 metre kadar aşağısında bulunan bir düzlükte; tüm çevreye ve Spil’e kadar uzanan bir görüş açısına sahip Çocuktumarı Mevkii’nde son buldu. Çıkışta ve iniş sırasında orman yollarından sapıp sırtlara vurarak yolu kısaltma gayretlerimiz, bazen hüsranla sonuçlansa da akşam 5 civarında ve alaca karanlıkta yolumuzu doğrultup Porta Kapı’ya ulaştık.

Yürüyüş rotamız

İki yıl önceki yürüyüşümüz sırasında Arapderesi’nin yatağı, yine bu aylarda olmakla birlikte bayağı su barındırmaktaydı. Ama bu kez genel olarak tüm yurtta yaşadığımız kuraklık nedeniyle, derede neredeyse hiç su yoktu. İZSU’nun özellikle Nif Dağı’nın kaynaklarına son yıllarda vurduğu gemler nedeniyle, Kemalpaşa derelerinin çoğu akmaz hala geldi. Bu iyi niyetli çalışmaların tümü, İzmir’i kurak mevsimlerde susuz bırakmamak adına olumlu gibi görünse de, bunların tümü toplamda; doğanın dengesini hayvan ve bitki yaşamı açısından ne şekilde etkiliyor; bunu da etraflı bir şekilde değerlendirmek gerekiyor. Yoksa bu durum doğada telafisi mümkün olmayan izler bırakacak.

 Ekip bu kez takviyeli; Nif yolundayız şimdi.

Tarihte İzmir’i besleyen önemli su kaynaklarını barındıran Nif Dağı’nın eteklerinde yer alan Kaynaklar’ın adı da buradan geliyor. Karapınar ve Halkapınar bu kaynaklardan en önemlileri… Son yüzyıllık tüketim temposu içinde bu kaynaklar, şehri beslemek açısından artık devre dışı kalmış durumda. 19.yy.da Alman Arkeolog Weber’in yaptığı araştırmalarda önemli yer bulan Karapınar ve Arap Deresi, artık bazen akan cılız bir dereye dönmüş durumda.⁽¹⁾

Kaynaklar ise; son yıllarda moda olan kır düğünü mekânları ve kahvaltı salonlarıyla öne çıksa da; Buca’nın hemen arka dünyasında yer alan bu cennet köşe, ne yazık ki üstüne gelen bu ağır yükü taşımakta zorlanıyor.

 Nif'e doğru sırtı tırmanarak ulaştığımız yangın yolunda gezginler tırmanışta

Sırtı tırmanırken Aynalı Kaya ismini verdiğimiz kireç taşı kayalık kütle

İki yıl önceki yürüyüş parkurumuzun bir kısmını bu kez arabayla geçtik. Arap Deresi’ni Gökdere ( eski ismi zaten Arap Deresi idi) Köyü yönünde atlayan toprak yolu ve dere boyunca devam eden istinat duvarını da arkamızda bıraktıktan sonra, Vişneli Köyü yönünde yukarı dönen orman yolu sapağında arabayı uygun bir yere bırakarak yürümeye başladık.

 Çocuktumarı Mevkii'ne doğru bir kısa soluklanma

İki yıl önce yemek molası verdiğimiz çınarlar altındaki düzlüğe geldiğimizde oradaki dere yatağında da su olmadığını gördük. Gökdere yönüne dönen toprak yol, diğer yandan Nif’in eteklerini Batı yönünde yalayarak dönen bir rotayı izliyordu. Uzun bir süre yüksek basıncın etkisiyle şehrin üstüne çökmüş sisin ardındaki körfezin izlerini solumuzda bırakarak yola devam ettik. Yürüyüş öncesi rota çalışması sırasında tespit ettiğimiz patikadan, Nif Dağı yönünde yükselen küçük bir sırta doğru tırmandık. Mesafe kısa olmakla birlikte, eğim oldukça dikti ve bizi biraz zorladı. Sırtı tırmandığımızda önümüze Nif Dağı’na doğru kıvrılan bir orman yolu çıktı.

Çocuktumarı Mevkii

DEVAM EDECEK

Yazı ve fotoğrafların tümü için: http://dagakactim.blogspot.com/2014/01/kaynaklar-cocuktumari-mevkii-nif-zirve.html

Dipnotlar: 

(1)   İzmir’in tarihi su kaynakları ile ilgili olarak bkz. http://dagakactim.blogspot.com/2011/11/kaynaklar-porta-kapi-karapinar-nif-onu.html

Düzenleyen: M.YC