Dinleme Sanatı-1

Geçen gün bir görüşmeye gittiğimde, “neden dinleme sanatı da başka bir konu değil?” sorusu ile karşılaştığımda “çünkü gerçekten hiç kimseyi dinlemiyordum” cevabını verdim. İnsan kendi sesini duyduğunda proses başlıyor. Yani öncelikle bir geçmişe gidiyorsunuz, sonra şimdi neredeyim noktasına uğrayıp gelecekte bununla ne yapacağım konusuna kadar giden bir süreç...Bu düşünceler gelecek ile ilgili planlarıma bir yenisini ilave etti. Atölyelerimde yaptığım çalışmaları sizlerle bu ortamda da paylaşmak.

“Dinleme Sanatı” benim için sonu görünmeyen bir yolculuk.  Bilginin tükenme süresinin 1,5- 2 yıl olduğu günümüz dünyasında değişmemek daha zorlayıcı.

Beni esas düşündüren, Robotik çağın yaklaştığı, birbirimizle iletişimimizin sınırlandığı "Değişen Dünya"da biz iletişimizi nasıl sürdüreceğiz?

Cevap benim açımdan çok net, birbirimizi dinliyormuş gibi yapmadan gerçekten dinleyerek, iletişimizi kopartmadan birbirimizi anlamaya çalışarak.

Öncelikle dinlemede neredeyiz bir ona bakalım. Bunun için bir test yapalım.

-  Karşınıza çıkan ilk arkadaşınız, eşiniz yada çocuğunuz olabilir, kendi ile ilgili bir konu anlatmasını isteyin. Kayıt alırsanız bu harika... çünkü sonrasında tekrar dinleme şansınız olur.

-  Kişi konuşmaya başladığında kendinizi gözlemleyin. Tek kural sadece sessizce dinlemeniz, yorum yapmadan ya da yargılamadan ya da cümleleri tamamlamaya çalışmadan.

-  Kişinin anlattığı konuyu ona yansıtın. Yani ne duyduğunuzu ona tekrar söyleyin.

-  Kişiye sorun, yansıttığınız onun söylemi mi? Sizin yargınız mı? Sizin yorumunuz mu?

Yansıttığınız cümlelerin sayısı fazla ise dinliyorsunuz, yargı yada yorum sayısı fazla ise dinlemiyorsunuz.

Eğer dinlemiyorsanız, dinleme sanatı yazılarımı takip ederseniz, birlikte yol alabiliriz. Dinliyorsanız belki bildiğinizden farklı bir şeyleri bilgi dağarcığınıza ilave edebilirsiniz. Deneyimlerinizi paylaşırsanız, beklentinin de ötesine geçmek mümkün.

Sevgi ile kalın,

Damla Koçman