Dün Karne Günüydü

Dün,sabahın erken saatlerinde,güneş daha doruklara değmediğinde çocuklarımız son bir kez daha uyandılar o sımsıcak,o tatlımı tatlı uykularından.Okula giden yolda hangi duygular yaşanmadı ki o küçücük ama dünyaya sığmayan yüreklerinde..

Kimisi güleç yüzlü bir tebessümle,günün ilerleyen vakitlerinde yıl boyu üstüne düşeni fazlasıyla yerine getirmenin karşılığı olan küçük bir teşekkürü bekliyordu elbet, okula giden yolda,.

Kimisi tuhaf bir mahcubiyet ile kendisine söyleyeni yerine getirmemenin yarattığı pişmanlıkla yola düştü bu sabah..

Kimisi de kaç yıldır aynı havayı teneffüs ettiği,aynı sevinci,aynı üzüntüyü beraber paylaştığı belki sıra arkadaşını,belki sınıf, belki okul arkadaşını belki de ona olan sevgisini yüreğinin en ücra köşesinde sır gibi ve sonsuza dek sakladığı öğretmeninden ayrılmanın hasretini yaşayacaktı okula giden bu hasret yüklü,bu ayrılıklara gebe yolda…

Gün ağardı,çocukların bağrışmaları kuşların cıvıltılarına karıştı,karne vakti gel de çattı işte. Sevinçler,çığlıklar,başarı haykıran sözler,üzüntü okuyan göz yaşları güneşin kavurucu sıcaklığında göğün en bilinmez maviliklerinden süzülüp gitti..

Bu kervanın yol gösterici müdavimleri olarak başta biz öğretmenler ve öğrenciler için bir yılın sonunda elde kalan ise başarılarımız oldu övünebileceğimiz..

Ya da başarısızlıklarımız oldu,bundan çıkaracağımız derslerle daha güzel,daha verimli,daha sevgi dolu ve başarının o doyumsuz tadını tüm hücrelerimizde hissedecek taptaze bir öğretim yılını yaşamak için ….

İşte bu duygularla tüm eğitim camiası için yeni bir öğretim yılında içinde sevginin kendine çokça yer bulduğu daha çok başarı,daha çok insana değer veren bir anlayışın benimsenmesi istemiyle herkese iyi tatiller diliyorum…

14.06.2008

İbrahim KAYA
www.idealistogretmenler.com