Dünya kadınlar günü

Bugün 8 Mart Dünya Kanınlar Gününü kutluyoruz. Hayırlı ve uğurlu olsun. İlk olarak ABD ‘nin New York kentinde 1857 yılında bu ateş yakıldı. ABD’de bulunan (konfeksiyon) hazır giyim fabrikalarında çalışan işçi kadınlardın insanlık dışı çalışmalarından, insanlık dışı hor görmelerinden dolayı ve de ücretlerinin az oluşundan bir grev başlamış, bu grev sırasında polislerin saldırısı üzerine çıkan yangında 129 kadın işçi ölmüştür.

Bu kadınların hunharca yakılması üzerine yapılan cenaze töreninde 100 bin kadın bu törenlere katılmıştır. 1910 yılında yine Danimarka’nın Kopenhag kentinde 2.Enternasyonala bağlı kadınlar toplantısında Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin bu yangında yaşamını yitiren kadınlar anısına 8 Mart Günü Dünya kadınlar Günü olarak ilan etti. 1977 yılında UNESCO tarafından da Dünya Kadınlar Günü olarak kabul edilmiştir. Türkiye’de ilk olarak 1921 de kutlandı. 1975’te ise daha yaygın olarak kutlanmaya başlamıştır. Buraya kadar hepsi güzel ve yerinde….

Peki, Doğuda ve Güneydoğu’da berdel ( berdeli) , isteksiz ve gönülsüz olarak verilen genç kızlar? İki evlilik ve üç evlikte kenara atılan, hor görülen, dışlanan kadınlar? Eşi genç yaşta ölmüş, işsiz ve güvencesiz kalan kadınlar? Giyiminden ve kuşamından dolayı hor görülen, genç kızlar? Yine Doğu’da ve Güneydoğu’da başlık parası uğruna genç yaşta satılan gencecik kızlar ve isteklerine köstek olan babalar, yüreği yanan çaresiz, boyun büken zavallı analar?

Büyük şehirlerde kadınların sırtında para kazanan patronlar? Yine büyük şehirlerimizde kadınları kandıran eroinle, tanıştıranlar? Genç kızlarımızı, kadınlarımızı para kazanmak uğruna bin bir hile , hurda ile peşinde koşan paragözler, kalpazanlar? Kadınların güzelliğinden faydalanıp onları bin bir vaatlerle aldatanlar? Genç kızları kaçırıp yuva yıkanlar, acımadan öldürenler? Büyük şehirlerimizde fuhuş yuvalarında cirit atanlar?

Ben bu satırları yazdığım sıralarda, bir yerde düğün vardı. Zılgıt çalanlar vardı, Türkü söyleyenler vardı. Hovardaca dans edenler vardı. Aynı saatlerde Elazığ da Kovancılar ve Karakoçan’da bir deprem olmuştu.… TV’de verilen acılı haberlerde: 61 ölü ve 100’e yakın vatandaşımız yaralı. Burada battaniyelere sarılan kadınlar, yaşlı amcalar, ufak çocuklar vardı. Ateş bulamayan, soğukta ayazda gezen, donan, bir kaşık sıcak çorba bekleyen çocuklar vardı. Yüreğim bir kez daha sızladı, yandı.

19 Ağustos 1999’da Gölcük, Yalova, İzmit ve Adapazarı depreminde olduğu gibi bir kez daha sarsıldım. Bundan yaklaşık 35 yıl önce Diyarbakır Lice, Hazro depreminde yine Havaar!…..Havaar!...(imdat !...İmdat!...), dediğimi anımsadım….. 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde bu karda, kışta kadınlarımız bu günü yaşamamalıydı. Aramızdan ayrılanlara Allah’tan rahmet, yaralı olanlara acil şifalar, geride kalanlara , yakınlarına ve yüce milletimize başsağlığı diliyorum.

Dünya Kadınlar Günü kazasız, belasız geçmesini diliyorum.

Tüm kadınlarımıza selam ve saygılar sunuyor, işlerinde sağlık ve başarılar diliyorum.

Abdülkadir Güler