Dünya'ya neden geldik?

Hayata kendi seçimimizle gelmemiş olsak da gelmiş bulunduk bir kere. Geri dönüşümüzün mümkünü olmadığına göre her ülke insanı kendi kültür-inanç ve sosyo ekonomik koşullarda yaşamak zorundayız.

Peki, yedi milyar insan insan olarak yaşayabiliyor mu?

Bu sorunun cevabı oldukca karmaşıktır. Neye göre, kime göre, hangi ideallere göre yaşamak olduğunu bilmeden bir bölüm dünya insanı, "Nefes almak yaşamaktır" ilkesiyle yaşarken, bir bölüm dünya insanı meta'yı ilke edinerek yaşamayı yeğliyor. Bir diğer bölüm duyguları ilke edinmiş, aşk ile, sevgi ile yaşamayı seçiyor..

Dünya'daki bir bölüm insan, "Güç bende, öyleyse varım" derken, bir diğer bölüm "Düşünüyorum, öyleyse varım" ilkelerini savunurken, bir başka bölüm, "Seviyorum, öyleyse hem güçlü hem de varım" diyebilmekte.

Oysa, sevgi de güç de tek başına, insan gibi yaşamamıza yeterli olamıyor. İnsan gibi yaşamamızın olgusu doğa ile bütünleşmekten geçer.

Hangimiz doğadaki bitki örtüsünden haberdarız? Doğada kaç binlerce bitki çeşidi olduğunu sayabiliriz?

Ya canlılar?..

Evren üzerinde ne kadar canlı yaşadığını, kaç çeşit böcek, kaç çeşit kuş, yırtıcı hayvan yaşadığını, nasıl beslendiklerini, ömürlerin ne kadar olduğunu bilen var mı?

Med-cezirler, yağmur, depremler nasıl ve neden meydana geldiğini merak ediyor muyuz?

Hayır!.. Kocaman hayır!..

İnsan, toprağa dokundukca ancak insan olabilir. Tabiatı-doğayı tanıdıkca insan bütünlüğünden söz edilebilir ancak.

Sadece yemek için, uyumak için, egolarımızı tatmin etmek için dünya'ya geldiğimizi düşünüyorsak büyük bir yanılgı içinde olduğumuzu söylemek gerekir.