Dünyama gelir misin?

Gelir misin benimle? Beni çok sever misin? Kendinden fazla sever misin beni? Soruyorum işte açık açık. Ben kimseye bu kadar açık olmadım, sadece sana soruyorum sorularımı. Beni duymuyor musun? Neden baktın öyle? Ne var söylesene? Yapma, susma öyle. Konuş benimle.

Gözlerimin güldüğünü görmüyor musun? Ben gözlerimle gülmeyi çoktan unutmuştum, sen hatırlattın hala küçük, muzip bir çocuk olduğumu. 8 yaşında bir kız çocuğuyum ben. Hadi oyna benimle, duygularını dinle. En önemlisi de kalbini dinle onlar söyleyecek sana en doğruyu. Hadi gidelim mi parka?

Park hemen şurası. Çiçekler açmış, ılık rüzgar hem beni hem seni okşayacak! Rüzgar saçlarımızı dağıtacak. Önce ben bineyim salıncağa, sonra da sen. Koşalım birlikte. Yorulmak nedir bilmez ayaklarımız olacak biz birlikteyken.

Körebe oynayalım, arkasından saklambaç. Sen bul beni, uzağa saklanmam. Kolaylıkla buluverirsin beni. Çimlere uzanalım; çimlerin arasında yuvarlanalım. Saçımıza sinsin çim kokusu.

Yaz yağmuru yağsın; birlikte ıslanalım. Sırılsıklam olalım ama üşütmeden. Hadi gidelim, gel benimle. Ben koşmak, doyasıya gülmek, seninle olmak istiyorum bugün. Hadi diyorum gidelim işte bu şehirden. Bilmediğimiz bir yere gidelim. Dünyanın sadece ikimiz olacağı.

Hadi ama gidelim. Bırak şu yalandan dünyayı. Bizim dünyamız çok daha güzel. Kelimeler söyle bana hepsi güzel olan cümleler kur, kötü cümlelerini boz; yapboz misali bir araya getirme ki ağzın kirlenmesin. Sen söyle önce benimde cümlelerim olacak; dünyada duyamayacağın sözlerdir belki.

Hadi çocuk olalım bu sefer! Bırak şu kavgayı. Hayatın kendisi kavga. Gözlerime bak, dinle beni birazcık.

Tamam çocuk olamasak da çocukluğumuzu yaşamak için çok mu geç? Kimseye bu kadar ısrar etmedim, teklif bile etmedim.

Dünyamızda engin bir deniz bekliyor bizi. Daha önce hiç bir insan girmemiş. Tertemiz, ışıl ışıl parlayan, sonu gelmeyen bir deniz. Kıyafetlerimizle girmeyelim; denize bizim dünyamızdan şeylerle kirletmeyelim. İnsanoğlunun yaratılış hikayesindeki gibi Adem'in Havvası, Havva'nın Adem'i olalım birbirimizin.

Hadi hala evet demeni bekliyorum. Kabul etmeyecek misin? Hayatımda ilk defa birisine soruyorum bu soruları. Gel, gidelim işte; her günümüz bir öncekinden daha güzel olacak. Söz veriyorum.

İnsanlardan uzak olmak; düşünsene sen ve ben olabilmek. Hayat yüzünden kendimiz bile olamadığımız bir dünyayı yeğleyecek misin? Ama bu aptallık! Benim ki akıllıca demiyorum zaten. Canın isterse.

Ben yine de gideceğim buralardan. Yine de düşün derim.

Unutma sen ben, ben de sen olacağım.