Efem geliyor Efem

You Toub ’da “Efem Geliyor, Geliyor, Bileğinden Kanlar Akıyor, Gümüş Bilezikli Mavzerin Namlusu Şimşek Çakıyor”  Harmandalı oyun havası çalıyor.

Hem müziğin ritmine kaptırdım kendimi dinliyorum, hem de oynayan Efe’leri keyifle izliyorum…

Ritim ve söz kulakta yankılanırken, Efe’lerin pistte çizdiği figürler göz kamaştırıyor.

Efe figürleri, üstü tozlanmış tarih raflarında ki milli kimlik ve kökleri hayallerle buluşturuyor.

Bilirsiniz, her milletin kendine özgü örfü, âdeti, gelenek ve görenekleri, bunları yaşatan, hayat veren sazı, sözü müzik ve oyunları var.

Folklor ve oyunlar, milletlerin karakteristik dili ve açık milli kimliği değil mi?

 Ben bu kimliği seviyorum ve yaşasın istiyorum

Sırf bu yüzden harmandalı öğrenmek ve oynamak için Manisa Belediye Başkanlığının, gençlik merkezinde açtığı kursa, bir gurup arkadaş birlikte katıldık.

İyi ki de katılmışız...

Daha önce hiç oyun bilmediği için kendini oyun konusunda yeteneksiz sanan ve aklına geldikçe  “Acun Ilıcalı’nın” kulaklarını çınlatan kursiyerlerin yüreğinde kocaman bir keşke ve özlem saklıydı.

Bu özlem ve ezikliği, 8 derste Manisa harmandalı eğitimi ile yenmeyi başardık.

Kurs bitiminde; Aydın Kırkaya hocanın öğretmen evinde organize ettiği, sazlı sözlü yemekte harmandalı oynayarak, içimizdeki oyun bilmeme ezikliğini yok etmenin keyfini hep birlikte yaşadık.

Ve düzenlenen gecede,  kursiyerler oynama özleminin susuzluğunu doyasıya içtiler…

Yüreklerdeki keşkeler Öğretmen Evinin 6.  kattaki salonda kaldı.

Gece bittiğinde Bayan Kursiyerlerin hocası Şefika Kanısıcak ile Erkeklerin eğitimcisi Mehmet Aydın Kırkaya hocanın haklı gururu yüzünde okunuyor, gözlerinin içi gülüyordu.

Kartallar, pınardan, nehir ve ırmaktan bir yudum su içince başını kaldırır, suyu kendine ihsan eden rabbine dua eder.

Bize de, oyun susuzluğumuzu; yazdığı harmandalı oyun havası ile gideren musikiciAhmet Yekta Madran’ı Yâd etmek düştü?

Mekânı Cennet olsun!

Ve You Toub ’da Müzik ve oyun bütün ihtişamı ile devam ediyor:

 “Efeme de Mor Cepkenler Yaraşır, Yaraşır, Efem Ne Giyerse Yakışır, Bütün Kızanların Önünde, Elinde Yatağan Savaşır.”

Haydi Efe’ler!!!

Efelik yazılır mı? Biz yazılmaz, yaşanır diyoruz.