Elim sende: mim!

Elim Sende !

Aaaa Mimlenmişim :))

Sevgili Ben Bir Garip Aşk Bestesiyim ve aynı zamanda Mesut Selek (Hocam) tarafından MİM'lenmişim. İkisine de burdan sonsuz sevgilerimi yolluyorum... Teşekkürler!

Mim'lenmek nedir önce buna bakalım:

Öncelikle herkes neden blog yazdığı hakkında bilgi verecek, ardından da bi kaç arkadaşımızın ismini belirterek ondan "neden blog yazıyorsun?" sorusunun cevabını alacak... Elim sende kaldı sen de bir başkasına dokundur elini der gibi.

Bir diğeri, bir diğerini, diğeri diğerini derken upuzun bir zincir oluşturacağız ve bu sayede ve hemen hemen hepimizin neden blog yazdığını tespit etmiş bulunacağız...

Şimdi gelelim neden blog yazdığıma:

Hayat iyisi ve kötüsü olan girdapsız bir yol gibi...

Yaşamın tadı YAZMAK!

Oku, kitap oku, gazete oku ama oku!

İlk ayetin de "oku" emri olması önemini yeteri kadar arz etmez mi okumanın?

Genç yaşıma rağmen, okurluğuma güvenir bunun için dur durak demeden ne bulursam okurum...

Okumanın da bi dozu var ve bi sınırı...

İşte o sınır yazmak!

Yaşam tecrübesi, okudukları ve vizyonu insanı insan yapan değerlerdendir.

Bir süre sonra doluyorsunuz, kabınıza sığmıyorsunuz ve sebepsiz yere yazmaya başlıyor kaleminiz.

Yazıyorum; çünkü:

Milyonlarca insanın bir arada yaşadığı, başta ülkemiz olmak üzere tüm dünyaya bir "iz" bırakabilmek için...

İçimdeki bütün öfke, nefret, sevgi, ayrılık ya da aşk...

Ya da küçük bir kıpırtı... Beni benden alıp kalemime sürüklediği ve paylaşmanın hazzını yaşattığı için...

Koskoca dünyada küçük bir beden olmama rağmen bazen küçük bir bedenin de neler yapabileceğini, düşünebileceğini ve ispatlayacağını göstermek için...

Değişen çağda düşünmekten, irdelemekten ve araştırmaktan yoksun gencecik yürekler varken...

Bu yüreklerin arasında hala birilerinin bir şeyler yaptığını, varlığını ve özünü unutmadığını...

Düşündüklerini korkusuzca dile getirdigini ve hiçbir şeyden çekinmediğini kanıtlamak için...

Yazıyorum; çünkü:

Mustafa Kemal benden gözlerimi iyi açmamı, insanları iyi tanımamı istedi ve geleceği ellerime emanet etti...

Susmuyorum, sustukça neler olabileceğini biliyorum...

Aynı şekilde konuşmanın ve ifade etmenin de ne anlama geldiğinin farkındayım.

Atam'ın izinde olduğum gerçeğini göstermek için yazıyorum...

Yazmak bir nevi haykırmak özümden, salınmak bilinmeyen diyarlara ve kelimelerin neler yaptığını, onlarla dans ederken duyduğum huzuru bana yaşatanın yalnızca "yazmak" eylemi olduğu için...

Kalemin kılıç kadar keskin bazen de pamuk kadar yumuşak ve hafif olduğunu bildiğim için...

Duygularımın dışavurumunun adı ise eğer yazmak ve becerebiliyorsam bunu...

Sizlerle paylaşmak ve okuduğunuz her yazım beni sonsuz mutluluklara salıyor.

Sizlerle olmak ve paylaşmak inanılmaz hatta yazılamayacak kadar zor bir duygu...

Herkese sonsuz teşekküler...

Yazmamın en büyük sebebi:

"Örnek almak, örnek olmak ve iz bırakmaktır..."

Diğerlerinden de farkımız bu olsa gerek...

Şimdi gelelim MİM'lediklerime:

Sevgili: ALİ İHSAN UĞUZ http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=465913&rn=H7

Sevgili: TEKBAŞINA (Kevni Hocam) http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=1037465

Sevgili: AYTEN DİRİER http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=1512565