Engin Öğretmenler... Ali Şahan'lar...

Cumhuriyet caddesinde yürüyorum.

Kulagıma sesler geliyor birdenbire. Büyük bir kalabalık ortaya çıkıyor. Genç delikanlılar, öğrenciler, anneler.. babalar yürüyor...

Dinlenmek için banklara oturan insanlar ayağa kalkıyor, esnaf kapılara çıkıyor.. gözlerden yaşlar süzülüyor sessizce.. herkes " Allah kahretsin bu bozuk düzene" diye söyleniyor.

Neler oluyor?

Canlarını vatana millete hediye eden 13 şehidimizden birisi olan ALİ ŞAHAN için yürüyor arkadaşları.

Yürek dayanmıyor, herkes ağlıyor... herkes lanet okuyor...

Ben de aralarına karışıyorum sessizce. ve sessizce gözyaşı döküyorum sadece. Daha önce hiç görmediğim bir

genç için. Ne farkeder ki görmüşüm görmemişim, tanımışım tanımamışım..

Onlar bizim gencecik fidanlarımız,

Yarınlarından çalıp, tehlikeli mayın tarlalarına oturttuğumuz çocuklarımız..

Analarının sızlayan burun direkleri, akıttığı gözyaşları.

Daha daha ne desem ki ben? Ne desem ki?

Lanetler ediliyor, ağıtlar dökülüyor ağızlardan,

Ama hiç kimse artık;

"VATAN SAĞOLSUN" demiyor.

Ağızlar hep bir olmuş öfke kusuyor.

O kalabalıkta yürürken...

Birdenbire

Memleketlim, çocukluk arkadaşım İDEALİST ÖĞRETMEN ENGİN EKER düşüyor aklıma.

Hatırladıkça daha çok ağlıyorum.

YIL:1992

YER: Diyarbakır ili, Silvan ilçesi Otluk Köyü, Gördük Mezrası.

Engin okuluna her gün gelen malum kişiler tarafından tehdit ediliyor.

" Bayrağını indir.. okulunu kapat!! sonun kötü olur!! "

" Bayrağımı da indirmem... okulumu da kapatmam " diyor Engin...

Kulak asmıyor bu tehditlere... oysa onların kim olduğunu biliyor... ama onlardan korkmuyor...

Eğitim fakültesinden yeni mezun olmuş taptaze, doğudaki çocuklarımıza öğrendiklerini öğretme sevdasına düşmüş inatçı bir öğretmen işte..

Bir yıl sonunda memleketine gittiğinde, yaz tatilinde sevdiği kız ARZU ile evleniyor.. (Ben bulunamadım düğünlerinde ne yazık ki)

Beraber dönüyorlar Diyarbakır ilinin, Silvan İlçesinin, Otluk köyünün, Gördük Mezrasına..

Beraber çabalıyorlar, beraber göğüs geriyorlar bu tehditlere her gün..

Ve...

Bir gün..

Bir gece..

16 Eylül 1992 gününün gecesi..

Evliliğinin tam üçüncü ayında...

Evinin kapısı gümbürtüyle çalınıyor. Engin'in misafirleri var evde. Çok sevdiği eşi Arzu'nun anne ve babası.. hepsi birden ayağa kalkıyorlar.

"Sen dur ben açarım " diyor Arzu'nun babası..

Ama Engin anlıyor..

"Ben açarım baba.. sen çekil bi şöyle kenara.. "

Kayınpederi atlıyor hemen kapının yanına..

"Kim o? " diyor tedirgin..

" Hoca aç kapıyı" diyor dışarıdaki ses..

Kapıyı açıyor Engin..

"Konuşmamız gerek" diyor malum kişiler.. ellerinde kalaşnikoflarla.. hepsi kapıda... pazarlık başlıyor..

"Benimle konuşun" diyor kayınpeder..

" İşimiz hocayla, seninle değil" diyor bozuk bir Türkçeyle kalaşnikoflu..

"Ben geleyim ne olur, beni götürün " diyor ARZU bu kez..

Anlıyor.. ağlıyor.. yalvarıyor..

Çare yok, ölüm kapıya gelmiş bir kere..

"Siz içeri girin baba.. ben gelirim az sonra merak etmeyin " diyor ENGİN..

Ama biliyor.. geri gelemeyecek.

Okul lojmanının arka taraflarında ağaçlık bir yerlerde kayboluyorlar üç kalaşnikoflu ve Engin.. sözüm ona konuşmak için..

Az sonra karanlıkları ve geceyi yırtan..
Tüm gelecek umutlarını yerle bir eden..
Dumanı tüten taze bir ocağı söndüren..
Büyük bir Aşkı henüz yaşayamadan bitiren..
Ve taptaze.. çiçeği burnunda Atatürk'çü idealist öğretmen,

OKULUNDA TÜRK BAYRAĞINI DALGALANDIRDIĞI İÇİN VE OKULUNU KAPATMADIĞI İÇİN... o üç kalaşnikoflu tarafından acımasızca..

ÖLDÜRÜLÜYOR...

Acı üzerine acı...

Engin'in ölümünden sonra, Engin'in babası Necati amca, Ve Engin'in kayınpederi... Engin'in acısı ile yaşamlarını kaybediyorlar.

Aradan geçen 15 yıla rağmen Arzu hala eşinin ÖLÜMÜNÜN üzerine evlenmemiş..

Ve siz de biliyorsunuz ki; geçen onca yıla rağmen hala hiç birşey değişmedi..

Hala.. askere gönderdiğimiz gencecik fidanlarımız ölüyor mayın tarlalarında, kurulan kahpe pusularda..

Ne zaman " dur" denecek bu teröre?

Kaybettiğimiz Engin öğretmenler.. kaybettiğimiz ALİ ŞAHAN'LAR.. ve niceleri geri gelmez elbet..

Ama ne olur,

Elimizdekilere sahip çıkalım.

Tepkisiz kalmayalım..




DİPNOT: BUGÜN ENGİN'İN ANISINA YAPTIRILMIŞ BİR OKUL VAR ÇANAKKALE ÇAN'DA.. "ŞEHİT ENGİN EKER İLKÖĞRETİM OKULU" VE ADININ VERİLMİŞ OLDUĞU BİR CADDE..

AMA ENGİN YOK !!!


resim: meb.gov.tr/sehitogretmenler