Erdoğan'sız

YSK tarafından İstanbul için son kararın bir kaç gün içinde açıklanacak olmasına rağmen Binali Yıldırım'ın 'kaybedilmiş seçimi kazanmak için çalışmam' söylemiyle geçtiğimiz günlerde mazbatasını alan Ekrem İmamoğlu'nun İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı bir kez daha tescillenmiş oldu.

Genel seçimler olmamasına rağmen seçmen 31 mart yerel seçimleri çok önemsemiş ve özellikle Ankara ve İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlıklarının CHP'ye geçmesi yıllardır sandığa gitmeyen ortalama yüzde 10-12 civarında olan seçmenin sandığa gitmesiyle gerçekleştiğinin büyük etkisi olmuştur (seçimlere katılma oranın yüksek olmasından da anlaşılıyor) 

Özellikle İstanbul'un AKP adayının kaybetmesi her ne kadar Yıldırım'ın kaybettiği şeklinde algılanıyor olsa da aslında Erdoğan'ın siyasi ivmesinin kayba uğradığı söyleyebiliriz. 

Şu da bir gerçektir ki taa 94 yılından itibaren Erdoğan'ın 31 mart'a kadar olan süredeki yükselişini taktir etmemek mümkün değil. Tamı tamına 25 yıl yani çeyrek yüzyıl kesintisiz olarak siyasetin doruğunda yer alan belkide cumhuriyet tarihinde yalnızca Erdoğan'a aittir.

İster kabül görsün ister görmesin Erdoğan gerçeğini görmezden gelmek olmaz.

Ama artık bundan böyle her şey eskisi gibi olmayacaktır. İmamoğlu ve Yavaş'tan sonra ülke yeni bir yörüngenin içine girmek üzere olduğunu söyleyebiliriz.

Ben güzel şeylerin olacağını düşünenlerdenim..

Cumhuriyetin 100'ncü yılına kadar Erdoğan İmamoğlu ve Yavaş ile uyumlu şekilde çalışılacağını görebileceğiz. Tersi durum Erdoğan'ın siyasi prestijini daha da sarsacaktır.

Sözü şuraya getirmeye çalışıyorum; 

Cumhuriyetin 100'ncü yılında  Atatürk'ün laiklik ilkesi doğrultusunda yargı yürütme ve yasama'nın hukuk'un üstünlüğünü yansıtır şekilde Erdoğan'sız bir iktidar ile ülke yoluna devam edecektir.