Ergenlikte psikolojik sorunlar, kırık karne stresi

Okuldaki sorunlar, ergende psikolojik sorunlara yol açabiliyor. Ailelerin, çocuklarının ergenlik dönemini sorunsuz atlatabilmesi için önceden uzman desteği alması gerektiği, sorunların yumak haline gelmesinin ardından çözümünün de zor oluyor. Son dönemlerde psikolojik sorunlar yaşayan gençlerin sayısının arttığı tespit edilmiştir. Sınav stresi ve anne, baba baskısı ergenlik dönemindeki gençlerde psikolojik sorunlara yol açıyor. Lisede öğretmenlik yaptığım yıllarda, bu tür sorunlar yaşayan gençlerimizin ailelerine yönelik ev ziyaretleri yaparak eğitim çalışmaları yaptık.  Ev ziyaretlerinde her ne kadar anne ve babaya ulaşmış olsak da aileler ya bu olayın farkında ve bilincinde değil, ya da çevre baskısından dolayı psikolojik destek almak istemiyor. Gizlilik içinde yaptığımız bu çalışmalarımız konusunda aileleri bilinçlendirerek çocuklarıyla daha iyi iletişim kurmalarını sağlamaya çalıştık. Böylece ruhsal açıdan toplumda daha sağlıklı bireylerin yetişmesine de katkı sunmuş olduk. Ergenlik dönemindeki gençlerin hormon al değişikliklere bağlı olarak anne ve babalarıyla iletişim problemleri yaşayabiliyor. Bu dönemde genç, abartılı davranışlara girebiliyor. Anne ve baba saygınlık beklerken çocuğun asi davranışı aralarında çatışmaları doğuruyor. Anne ve baba ergenin bu durumunu anlamaya çalışmadığı için sorunlar yaşanıyor. İntihar girişimi vakalarında çocukların en büyük şikâyetinin anne ve babasının kendilerini dinlemediği ve anlamadığı yönünde oluyor. Aşağıdaki fıkrada ergenin nasıl bir bunalım içinde olduğu ifade edilmiş. Kırık karne stresinden dolayı gençler türlü yalanlar uydurabiliyorlar. Anne ve öğretmen olarak ailelere önerim, çocuklarınıza mümkün olduğu kadar zaman ayırıp, onların sorunlarına arkadaşça yaklaşıp, çözmeniz, asla baskı uygulamamanız. Sağlıklı, mutlu yavrular yetiştirmeniz dileği ile.

NAHİDE ÇELEBİ

Adam oğlunun odasının önünden geçerken hayretle bakakaldı.
Yatağı güzelce toplanmıştı ve odası hiç olmadığı kadar derli toplu
görünüyordu. Sonra adam yastığın üzerine bırakılmış mektup zarfını fark etti.
Üzerinde : “Babama” yazıyordu. Aklından geçen bin bir kötü düşünceyle mektup
zarfını açtı ve titreyen elleriyle mektubu okudu: Sevgili baba;
Sana bu satırları derin bir pişmanlık ve üzüntü içinde yazıyorum.
Kız arkadaşımla kaçmak zorundaydım çünkü seni ve annemi yaşanacak
rezaletten uzak tutmak istedim. Gerçek tutku ve aşkı ben jale ile
buldum ve o öyle tatlı ki anlatamam… Şunu biliyordum siz onun
vücudunun her yerine taktığı küpeleri, derisine işlettiği dövmeleri,
kendine has o çılgın giyim tarzını asla ama asla onaylamayacaktınız ve
tabi benden çok büyük olması da bir sorundu. Fakat benim için bunlar
değildi gerçek tutku ve gerçek aşk… Baba jale hamile!
Jale’nin dediğine göre çok mutlu olacağız. Ormanda kendine ait bir
karavanı ve tüm kış yetecek kadarda yakacağı var. Bir sürü çocuğa
sahip olma düşüncesi rüyalarımızı süslüyor. Jale benim gözlerimi esrar
gerçeğine açtı ve artık biliyorum ki esrar kimseye zarar vermez. Esrar
yetiştirecek ve insanlara pazarlayacağız ve yine bu sayede ihtiyacımız
olan kokain ve ekstaziye ulaşacağız.
Artık tam anlamıyla bilime yalvarıyoruz dualar ediyoruz şu AIDSİN
çaresi bulunsun ve Jale sağlığına kavuşsun diye. O kesinlikle iyileşmeyi hak ediyor.
Endişelenmeyi bırak baba ben 15 yaşındayım ve kendi başımın çaresine
bakabilirim. Eminim bir gün geri döneceğiz ve sen kendi torunlarını
tanıyacak, seveceksin. Oğlun.

NOT: Baba yazdığım mektubun tek kelimesi bile doğru değil. Ben Mehmet’lerdeyim sana. Sadece sana masanın üzerinde seni bekleyen karneden daha kötü şeylerin olduğunu hatırlatmak istedim.