Eskinin şöhreti yeniye engel; Dostoyevski’den sonra Rus yazarı gelmedi mi, ama biz onu biliyoruz

Meşhurlar âleminde bir de böyle bir şey var, senden öncekileri geçmek zorundasın; değilse senin adın anıldığı zaman bile onu hatırlıyorlar.

Şu tarih olmuş ünlü kişilere bak,  sonra gelen herkesi arkalarına dizdik. Olmaz ki ama devrinde ötsün borun. Öldüysen öl, niye yüzyıllar sonrasına kalıyor, senden sonra gelenlerin ekmeğine mani oluyorsun!

Eski, o kadar da değerli olmasa bile eski olduğu için ekstradan değerli. Picasso’dan sonra ressam yok, Beethoven’den sonra müzisyen, John Wayne’den sonra kovboy yok; sonra gelenler ne yapsın?

Yeniyi yeniler, eskiyi eskiler bilir diyeceksiniz ama Sezar’ın yenisi yok ki. Yeniler olarak bu konudan çok mağduruz.

Bir yazar adı söyle diyorum; ya Dostoyevski Tolstoy, ya Hemingway Poe, ya da Hugo Balzak. 200 yıl geçti, hiç mi kimse çıkmadı bunlardan sonra?

Nasıl tıkamışlar yenilerin şöhretini görüyor musunuz? Eskilerin varlığı biz yenileri yok ediyor. Üstelik ölüp gittikleri halde halen varlar. Niye bu insanların şöhretleri de kendileriyle beraber ölmüyor?