Eskitilmeden Yaşamak

İç dünyamızda yaşattığımız acılar, sevinçler, tutkular, yitik duygular, gerçekleşmeyen düşler, kendimizle ve çevremizle olan çatışmalar, kıskançlıklar, mutluluklar, yitirilmiş yıllar, kazanılmış duygular... Tüm bunlar dış çevremizden etkilenerek ilişkilerimizi ortaya koyar.

Hepimizin kendi iç dünyamızda yaşattıklarımız, hayatın ayrıntılarıdır aslında. Bize sunulan yaşam süresinde zaman zaman bu ayrıntıları dışa vurduğumuzda da özelimiz kalmaz. Ancak, bu dışa vurum zamanlarımızda, bulunduğumuz mekanda, tüm yaşam tecrübelerimizle etrafımıza anlam yüklemiş oluruz. Tecrübeler farkına varılmadan çocukluk, gençlik yıllarında edinilir. Orta yaşlara geldiğimizde bunu farkederiz. İşte o çocukluk-gençlik yıllarından kalan izlerin esintisi hayat kaynağımızı besler.

Kendi iç dünyamızda yaşadığımız bir savaş hep vardır. Dışardan bakıldığında karşımızdaki insanın içinde nasıl yaşandığı belirsiz olan bu savaşta, önemli olan iç dünyamıza direnebilmekdir. Kendimize bu direnmeyi yapamazsak, çevremize karşı dayanma gücünü nasıl buluruz ki?

İnandığımız şeyler uğruna savaş verirken, bizim dışımızda kalan birebir ya da dolaylı ilişki içinde olduğumuz kişilere karşı koşul koymadan ilişkiyi sürdürebilmeliyiz. Çünkü;karşımızdaki insanların da uğruna savaşacağı değerler vardır. Bu nedenle iki taraf koşullarını koyduğunda çatışmalar çıkar.

İlişkilerde karşılıklı güven duymak, merhametli davranmak, sevgi ve hoşgörülü olmak, eleştirilere açık olmak, her insanı olduğu gibi kabul etmek, tüm olumsuzluklarda her biten gecenin sonunda güneşin doğacağını hatırlamak ve buna inanarak yaşamak çok önemlidir. İnanın bunların tümünü yapmanın hiçbir maliyeti yoktur.

Kendimizi mutlu etmenin en iyi yolu karşımızdakini mutlu görmektir. Yanımızda değer verdiğimiz kişilere karşı bu tür yaklaşımlarda bulunmak, mükemmel olmaktan daha iyidir.

Varolan gerçekliğinizle, eskitilmeden yaşamanız dileğiyle..