Eskiye dair! 2

Sokratesin de dediği gibi; araştırlmayan, sorgulanmayan, üzerinde düşünülmeyen bir yaşam yaşamaya bile değmez..........

Sence hayata son mu? demeliyiz. Korkularla mı? yaşamalıyız. Gittikçe sessizliğin içinde artan sessizliğimize nasıl cevap vermeliyiz?

Yalnızlığı mı benimsemeli insan, yoksa umutlara mı? koşmalı umutsuzca............... nerde nefes almalıyız sence?

Susmalı mı insan? Sanki rüyada yaşarcasına, herşeyi unutmalı mı? yoksa kadere mi? bağlamalı............
Her geçen gün biraz daha zorluklar sarıyor bu acı bedenimi, üşümeye ürkmeye başlarcasına arkamdakilerine sarılıyorum, bu yanılgılarla bir daha karanlık kuytulara düşüyorum. Nefes almalımıyım sence?

Değmeyin feryadıma.............. figanıma, eğer sevda bu demekse, ben vazgeçtim, beni................ sevmeyin ....... gar...... kaderdeyim....
densede vaz mı? geçmeli insan, umutlarını ertelemeli mi? sessizliğe gömülürcesine. Yoksa çığlıklara mı? sarılmalı..................

İnsan hedefine mi? koşmalı başarılı olmak için yoksa beynindekini mi? hayata geçirmeli, hayatta var olabilmek için..............

Yaşam nedir sence? ne anlam ifade eder? Anlamı var mıdır? acaba...............
Yaşam acı çekmekse, neden insanlar amansız bir karanlıkta umutları, mutlulukları arıyor? Sen bunun neresindesin?.........

Korkular başarının sırrı mıdır? yoksa başarının kendisi mi? korkudur;

Aslında çok önceden birisine yazdığım ve dünden beri yayınladığım bu yazılar, birisine karşı ilgilerimden doğmaktadır. Yukarıdaki paragraflarda görülen hataların farkındayım. Fakat sanıldığı gibi bir hatanın ötesinde, farklı bir anlam katmak için öyle yazılmıştır. Yoksa noktalama işaretlerinin bende öyle konulmadığını biliyorum... Saygıyla