Eve kötülük gelmemesi için...

Her ülkede aileyi, evi kötülüklerden korumak için değişik inanışlar vardır. Hatırladığım kadarıyla eskiden evlerin giriş kapısına at nalı asılırdı. Gecen yıl gittiğimde görmüştüm. Arkadaşımın evinin giriş kapısının önünde yerde nazar boncukları yapıştırılmıştı. Ben de o âdete uymuş yapışkan özelliği olan bir kaç nazarlık getirmiştim. Yıllar önce Ürgüp'ten aldığım üzerlik otu ile yapılan süsler hala asili duvarda.

Burada Japonya da biraz daha farklı ." Ise" denilen bir yöre var. Her yıl oradan bir grup insan gelir. Resimde görüldüğü gibi canavar baslığı giyer ve özel bir giysisi vardır. Bir yanda kaval çalınırken bir diğer görevli elindeki küçük davulu çalar ve canavar görünümündeki kişi dans eder ve elindeki kutsal sopayı savurur. Tören beş on dakika sürer. Sonra kötülüğü uzaklaştırıcı sözcükle yazılı kâğıt evin girişine bırakılır. Resimde evin giriş kapısında ama bir ara içeriye girip odalara doğru yönelir ve şeytani korkutmak için, uzaklaştırmak için dans eder.

Şehir merkezinde yaygın olduğunu sanmıyorum. Daha çok küçük yerleşim bölgelerinde ve eskiden beri bu görevlileri çağıranlar dışında başka evler gitmezler. Örneğin bizim mahallede gittikleri ev şayisi besi geçmez. Gençler daha duyarsız bu konuda. Kayınvalidem olmasaydı herhalde biz de yapmazdık çünkü esim bi haber bu tur geleneklerden. Bazen onun Japon olduğundan kuşku duyuyorum. Saka bir yana gerçekten birçok şeyi bizim evlenmemizden ve çoluk çocuğa kavuşmamızdan sonra annesinden babasında öğrendi. Ya da ben den.

Bir ara bir dergiye yabancı gözüyle Japon gelenekleri diye İngilizce yazı yazıyordum. Ondan beri Japon kültürüne ilişkin kitaplar elimden düşmüyor.

Hepimizin kötülüklerden uzak günler geçirmesi dileğiyle.