Evlilik ya da öylesine bir yazı

Uzun zamandır yazmıyorum. Yazmak değil de, okumak hayatımın vazgeçilmezi aslında. Yazmaya korkuyorum biraz da. Okudukça daha da çekiniyorum yazmaya. İnsanlar neler yazıyorlar, nasıl yazıyorlar gördükçe şaşırıyorum. Yazma konusunda asla bir iddiam olmadı. Sadece keyif almak, düşünceleri paylaşmak amacım.

Yazmıyorum bu aralar, okumuyorum da aslında. Aslına bakarsanız sadece düşünüyorum. Evlenecek olmama hala inanamasam da, evlilik hazırlıkları yapıyorum. Hem de baya yoğun şekilde. Evlilikten korkan bir insanım ben. Hayatımda bolca boşanan insan olduğundan, yıkılan evliliklerin acısını çokça yaşadığımdan korkuyorum. İçimdeki korkulara, acabalara, inşallahlara rağmen çok heyecanlı duygular yaşıyorum. Eşyalar alınıyor, maaşımızı taksitlere yatırıyoruz. Ama nasıl mutlu ediyor insan. Alınıp alınıp kutulara koyulan eşyalar, “kendi evimiz” de açılacakları günü bekliyorlar. Sabırsızlanıyorum. Sürekli düşünüyorum. Neler aldım, neler alacağım, evimiz nasıl olacak, düğün, nikah, kimler gelecek, davetiye nasıl olsa, nikah şekeri kaç tane olsa, kaç para lazım, perdeler, halılar, ev kirası, depozito, sahibinden bulsak bari de emlakçıya para gitmese, balayına nereye gitsek, uff çok para lazım, sayısal loto çıksa….

Beklentilerin karşılanabildiği oranda mutlu bir evlilik yaşanıyor bana göre. Erkek ne bekliyor, kadın ne bekliyor evlilikten. Hayatı paylaşmak mıdır evlilik, yoksa bazılarında olduğu gibi bekarlığın sıkıntılarından kurtulabilmek midir? Okumuş, çok iyi bir meslek sahibi, çok da iyi maaş alan bir beyefendiyi evlendiği için tebrik ettiğimde artık çoraplarını yıkamakla uğraşmadığından bahsederek şoka sokmuştu beni. Beklentiler baya farklı olabiliyor yani. Bu beklentilerin paylaşılması hayalkırıklığı yaşamamak için önemli bence.

Dışardan her gelişimde eve bir poşetle geliyorum. Yuva yapmak için çalı çırpı toplayan kuşlar gibi. Annem de her defasında bana hatırlatıyor önceden söylediğim şeyleri. “Ben çeyiz istemiyorum, evlenmeyeceğim ben.”laflarımı. Düşünüyorum, düşünüyorum, gülüyorum kendi kendime.

Mutsuz evlilikler içinde yaşayanlar daha mı sağlamcı oluyor acaba. Mutlu evlilikler var mı etrafınızda? Herkes böyle olmasını umuyor ya sonra ne değişiyor peki?

Çok heyecanlı, çok stresli, çok planlı, çok düşünceli, çok sabırsız, çok mutlu, çok parasız :) günler yaşıyorum. Herkese mutlu günler diliyorum.