Ezberci ezberci

Geçen gün ünlü bir üniversitenin mezunlar derneğinin sosyal paylaşım ağındaki hesabını ekledim. Kabul edildikten sonra soru yağmuruna tutuldum.
    "Hangı bolum mezunusunuz”
    “Mezun olmadım henüz.”
    “Hım hangı bolum sanırım ıştesınız.”
    Gariplik bunun neresinde diyorsunuz değil mi? Biraz daha bekleyin...  Aynı haftanın bir başka günü ise;
      “Nasılsınız işle yuogujmu” bu cümleyi tam 5 kere okudum anlayabilmek için. Şöyle demek istiyor:   “Nasılsınız? İşleriniz yoğun mu?”
      “Gibi gibi. Fatura giriyoruz. Beyanname zamanı. İyiyim, siz?”
      “BND EİYİM SAOLUN size yazmamamın en buyk segbepı greeclı olmanız” İşte bu cümleyi öldürseniz çözemem. İnanın uğraştım. Ama anlayamadım.
      Konuşmamızın sonu sözlü tartışmaya uzandı zaten. Türkçe’yi düzgün kullanması gerektiğini anlattıkça, o kişi zeytinyağı gibi konunun üzerine çıkmaya çalıştı. Konuşmamın nasıl olduğunu, yazdığım gibi konuşup konuşmadığımı, konuşma aksanıma dikkat edip etmediğimi sordu. Hoş o kendi tarzında sordu ya bunları. Her neyse. Anlayamadım ilk Türkçe zaten yazıldığı gibi okunulan bir dil değil mi? Ki bu cümle ilk okulda ilk Türkçe dersinin ilk cümlesidir. Türkçe’nin bilindik bir koşuludur.
      Ne diyeceğimi bilemedim. Apışıp kaldım. Güya üniversite öğrencisi. Güya bu eğitim sistemi ve bu sınav sistemi yeterli. Ezberci ezberci…Temeline işlenmemiş olan bilgi kalıcı değildir. Ve tabi ki bozulmaya, unutulmaya hep açıktır. Kime kızmam gerektiğini açıkçası pek bilemedim.