Farketmiyoruz

Sonbahar geliyor

Yapraklar ayaklarımızın altında sert ama kırılgan bir toprak parçası gibi ezilecekler yavaş yavaş

Herşeyin bir ömrü var onlarda ömürlerini tamamlıyorlar artık

Gökyüzüne hüzün kokusu yayılıyor

Ve işte hazan mevsimi kapıda

Yaprakların bir ömrü olduğu gibi bizimde bir ömrümüz var ve bunu bilmek istemeden atıyoruz adımlarımızı

Kırıyoruz, döküyoruz, üzüyor, üzülüyoruz sevgiden bihaber oluyoruz bazen

Etrafıma bakıyorum, gözlüyorum, izliyorum anlamaya çalışıp değerlendiriyorum aklım erdiğince

Hazan mevsimi hiç gelmeyecekmiş gibi yaşıyoruz

Oysa o mevsim geldiğinde yapamadıklarımız için çok geç olacak

Dikkat ve özenle bakmalıyız etrafımıza

Biraz daha dikkat ve özenle

Yaşamın ne olduğunu

Hayatın bize neler sunduğunu

Ve bazılarına sunmadığını daha iyi görebilmek

Çevremizdeki herkese insan gibi davranabilmek için bakmalı ve görmeliyiz

Etrafımızda bulunmalarında muhakkak bir sebep olan insanları duyabilmeli, hissedebilmeliyiz

Dağ başında bir kar gibi eriyor ömrümüz hiç fark etmiyoruz.