Fransa'ya aşırı tepki yerine sağduyulu politika

Tarihi bir olay hakkında ülkelerin yasama organlarında hüküm veren kararlar alınmasını yerinde bulmuyorum. Ancak her egemen ülke kendi parlamentosunda istediği kararı alabilir, bunun hukuken yerinde olup olmadığına o ülkenin iç hukuk kurumları yetkilidir. Ancak uluslararası anlaşmaların hükümleri saklıdır.

Fransa parlamentosunda Ermeni soykırımı iddialarıyla ilgili kararın çok az sayıda parlamenterin oyu ile alınması da irdelenmeye değerdir. Ülkemizde konunun, devletin ilgili birimlerinde ayrıntılı bir şekilde ele alınmadan en yetkili makamlardan başlayarak toplumun her kesiminden aşırı tepki gösterilmesi de uzun vadede ülkemiz lehine olmayacağı kanaatını taşıyorum.

Her uluslararası krizde alışık bir tepki, malların boykot edilmesi. O ülkenin mallarını aldığımız gibi, kendi mallarımızı da satmıyor muyuz?

Bu kararın öncesini kimse irdelemiyor, ne oldu da Sarkozy böyle bir karar alınmasını sağladı. Türkiye'nin son dönemlerdeki hırçın dış politikasının bunda rolü nedir? Arap baharı denilen yönetimlerin değişmesinde izlenen politika batıyı rahatsız etmiş olamaz mı?

BOP diye adlandırılan ve Başbakanımızın da eşbaşkanı olduğu yazılan söylenen böyle önemli bir projenin başında bulunan bir ülke hakkında bu karar nasıl alınabilir? Demek ki bu eşbaşkanlık da bir rivayet gibi.

Devletlerde devamlılık esastır, bugünkü yönetimler gider, başka yönetimler gelir. Fransa ile yüzyıllar öncesine dayanan ikili ilişkilerimiz bulunmaktadır. Kurtuluş savaşı öncesinde ülkemizi işgal ettiklerinde savaşarak ülkemizi savunduk, hiç bugünkü gibi kuru gürültülü tepkilerde bulunmadık.

Bu konuda Dışişleri Bakanlığına büyük görevler düşmektedir. Uluslararası hukuk ve ulusal çıkarlarımız neyi gerektiriyorsa ona göre politikalar üretmelidir. İç politikaya dönük popülist nutuklardan kaçınmak gerekmektedir.

Toplum olarak, devlet olarak sağduyulu davranabilirsek ulusal çıkarlarımızı koruyabiliriz.