Futbolda hayal kırıklıkları…

Oysa sezon ne güzel başlamıştı. Galatasarayla Fenerbahçe Kayseri’ye büyük dostluk havası içinde gitmişler. Taraftarlar sokaklarda, lokantalarda kolkola, büyük bir kardeşlik havası içinde gezmişler. Sonra Galatasaray Fenerbahçeyi yenmiş. Fenerbahçeliler dürüstçe alkışlamışlar… Bunlar çok güzel hareketlerdi.  Yalnız orada da Aziz Yıldırım’ın  kırıcı, burkutucu  tavırlarını saymazsak. Bu Aziz Yıldırım  hep böyle … Ama sonu kötü olacak belli..!

İlk Hayal Kırıklığı:

Sonra  Beşiktaş 50 bin kişilik anlı şanlı taraftarıyla  Galatasaray’ın stadı  “Türk Telekom Arena”ya geldiler ve çok güzel bir futbolle  Trabzonspor’u 2-0 yendi. Tabii bu haftanın ilk “hayal kırıklığı” idi… Oysa Trabzonspor yeni Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu, seçildiği dakikadan itibaren bir sürü büyük laflar etmiş, AKP’ye yakınlığını göstermiş ve en son da gidip ,  ilk Trabzonspor maçını Beşiktaş’lıların arasında seyretmişti.  Fakat 2-0 lık mağlubiyet Hacıosmanoğlu’na hiç de iyi gelmiş olamaz. Yeniden konuşuyor.  Yeni trasferler yapacağından, takımı değiştireceğinden filan sözediyor. Bakalım göreceğiz… Ama biraz daha mütavazi olsaydı iyi olurdu. Trabzonspor bu gidişle epey ızdırap çekecektir. Alışması lazım…

İkinci Hayal Kırıklığı:

İkinci hayal kırıklığını, bilindiği gibi bütün Türk seyircisi çekti. Milli Takım’ın umut vermemesi; durmadan yenilmesi; Abdullah Avcı’ya bağlanan umutların sönmesine ve verilen kredinin geri alınmasına neden oldu.

Türkiye : 0 – Çek Cumh. : 2  (Özel M.) ; Türkiye : 1 – Macaristan :1 ; Türkiye :3 – Letonya : 3 ; Türkiye : 0 – Slovenya :2  ;  Türkiye 3 – Gana :2 (Hazırlık Maçı)… Maçlar böyle… Hayal kırıklığı değil de nedir? Maçlara büyük bir heyecanla giden Türk seyircisi boynu eğik döndü geldi… Ufacık Avrupa Devletleri karşısında. Niye?

Bütün neden Teknik Direktör Abdullah Avcı mıydı?  İlgisi yok…

Asıl neden bizim milli ruhumuzun kalmaması; artık bir Milli Takım dediğimiz bir takımımızın olmamasıydı. Tabii en büyük neden: Büyük takımlarımızın yarısının artık yabancı oyunculardan oluşmasıydı. Bu yabancı oyuncuları Milli Takımımıza koysaydık belki daha başarılı olurduk ama, neyse… 

Milli takımımız çıktı sahada dolaştı, fiyaka sattı … Ama hiçbir zaman koşmadı… kendini bütünüyle maça vermedi. Bir gol attığı zaman iyice durdu. Ve Avcı hiçbir zaman takıma disiplin açısından hakim olamadı.  Çünkü futbolcular onu hep, “Yarın gidecek adam…” diye gördüler ve Gitti… Şimdi Fatih Terim’i kandırmaya çalışıyorlar. Terim bu işi kabul ederse bütün kariyerini harcar. Zaten Fatih terim’in Galatasaray’daki ilgisi, ilişkisi pumuk ipliğine bağlı. Halen tribünlerden sahaya bile dönemedi… Bir de Milli takım mı? Ne yazık, Terim bunu kaldıramaz. İsterse kabul etsin. Hem bize, hem kendisine yazık olur.

Üçüncü Hayal Kırıklığı :

Üçüncü hayal kırıklığını tabii ki Fenerbahçe taraftarları ve seyircisi yaşadı. Bir sürü yeni transferler; yepyeni bir Hoca : Ersun Yanal… Ve Aziz yıldırım’ın sonu gelmez atmasyonları.. yine Dönem başında Fenerbahçe taraftarlarının umut beklemesine neden olduysa bile. Sonuçlar hüsran uyandırıcıydı.

Önce Kayseri’deki  Galatasaray yenilgisi ; sonra Konyaspor’a yenilme ve en son yumruk da İstanbul Kadıköy’de Arsenal’den geldi : Fenerbahçe : 0 – Arsenal : 3 … Bu işi pişirdi ve Fenerbahçeli taraftarlar : “Yönetim istifa…” diye bağırmaya başladılar. Kim istifa edecek? Dün gelen Ersun Yanal mı; yoksa çoktan beri bu takımın başına “ali kıran baş kesen” kesilen Aziz Yıldırım mı? Taraftar hala, ve henüz bu konuda emin değil.. Emin oluncaya kadar bu Sezon da biter ve Fenerbahçe gider..!

Futbolde hayal kırıklıkları ve umutlar bitip tükenmez. Tabii milletin ağzına da laf lazım…

Bu arada “Gezi- Mezi..” de unutuldu… Yönetim kimbilir ne kadan mutludur. Herhalde keşke maçları daha erken başlatsaydık, derler.