Gazze'deki katil benim

Kendime sormadan edemiyorum: “Gazze’de öldürülen kaç insanın sebebi benim?” diye. “Ne alakası var?” sorusunu duyuyor gibi oluyorum. Doğru ya benim ne alakam olabilir ki. Gazze nere, Türkiye nere? Ben kendi halimde işimi yapmaya çalışan bir insan, Gazze’de katliam yapanlar ise İsrail ordusunun askerleri. Bir defa ben Türk’üm ve sorulunca “elhamdülillah müslümanım” diyorum. O zaman Gazze’de öldürülenlerle benim nasıl bir bağlantım olabilir ki? Bu suçluluk duygusu içimi kemirip duruyor. Günlerdir haber izleyemiyorum, o bebklerin cesetleri gözlerimden, kadınların feryatları kulaklarımdan gitmiyor. Göğsümde bir yerler kanayıp duruyor.

Bir avuç İsrailli yıllardır dünyaya kafa tutuyor, katliam yapıyor ve dünya sadece izliyor. Dünya da haklı, düzeni bozan teröristler yok edilmeli… Daha “anne” demeyi bilmeyen bebek; terörizmi ne bilir orası da bir muallâk. Teröristleri yok etmek adına – asıl terörist kendileri aslında – 21 gündür acımasız bir kıyım içindeler. Bini bulan ölü, yaralı, dahası sakat kalacak insan. Bu nasıl bir anlayış aklım almıyor. Bütün bu yaşananların bir film setinden alınmış görüntüler olmasını ümit ediyorum. Günlerdir Filistin kanıyor; dünya seyrediyor.

Peki, İsrail’in bu kıyımında benim rolüm ne? Neden günlerdir kendimi suçlayıp duruyorum? Şu anda İsrail’de olmasam da, birebir kurşun atmasam da aslında ben de bir katilim; çünkü sırf tadı güzel, içimdeki ateşi söndürüyor diye onlara ait içecekleri içtiğim için KATİLİM. Biraz daha güzel görüneyim, insanlar “Ne kadar bakımlı bayan” desin diye onların ürettiği makyaj malzemelerini kullandığım için KATİLİM. Evde çamaşırlarımı onların ürettiği deterjanlarla yıkadığım için KATİLİM. “Bu hafta sonu hadi bir değişiklik yapıp bruncha gidelim; ama onlara ait xxx'e gidelim.” dediğim ve gittiğim için KATİLİM. Sırf gelişimi daha iyi olsun diye çocuğuma onların ürettiği yoğurt ve mamaları yedirdiğim için KATİLİM. Kendi çocuğumu sağlıklı yetiştirirken yüzlercesini öldürüp, sakat bırakıp, öksüz ve yetim kalmalarına sebep olduğum için KATİLİM. Irk bazında bakınca aslında ben de bir İsrailliyim; din bazında bakınca ben de bir Yahudi’yim. Hadi hepsi bir yana insanlık bazında bakınca itiraf etmesi çok yanımı yakıyor; ama ben insan bile değilim.

Şimdi televizyon izlemeyerek, yapılan yardım kampanyalarını destekleyerek ve hep başım sıkıştığında anımsadığım Allah’a dua ederek ortak olduğum insanlık suçunu ört bas etmeye çalışıyorum.

Belki fazla duygusal düşünüyorum; belki olayları biraz abartıyorum ama keşke demeden edemiyorum. Keşke biraz daha duyarlı olsaydık. Keşke ticaret anlaşmalarımızın büyük çoğunluğunu İsrail’le yapmasaydık. Ne bileyim işte Gazze’de olanlardan az çok biz de sorumluyuz. Şimdi Gazze’nin duaya ve İsrail’in insafına ihtiyacı var. Umarım bu savaş bir an önce biter ve umarım bizler biraz daha duyarlı oluruz evimizde kullandığımız ürünlere dikkat edelim. Hiç olmazsa onların şirketlerine para kazandırıp Filistin üzerine bomba olarak dönmesine vesile olmayalım.

Savaşsız ve sevgi dolu günler yaşamak duası ve umuduyla…