Gel evcilik oynayalım

Annem dediki hadi git oğlum ben temizlik yapıyorum sen Ayşeyi çağır dışarda evcilik oynayın. Aynen böyle oldu evlilikler çocukluğumuzdaki evcilik oyunu gibi ...

Çevremde o kadar fazla düğün var ki her yerden çalgı sesleri geliyor. Bu mu evlilik, erkek askerliğini yapmamış, bir işi yok, gelecekten bi haber...Kız desen liseyi ya bitirmiş ya bitirmemiş kıza soruyorlar kızım okuyacak mısın, evlenecek misin kız cevap veriyor evlenicem. Ne var bu evlilikte ben anlayamadım. O kadar kolay mı, eğer evlenmek yangelip yatmaksa herkes evlensin, zaten çalışan insan hakkını da yeterince alamıyor... Ama zannetmesinler ki Hakkari, Mardin v.s...deki gibi trilyonlar takılır. Rahat ederler, sıkıntı çekmezler orası doğu orda yoksulluk var onlar yapar. Sizce de garip değil mi? Bence çok garip...

Yani evlilik oyuncak değil, bari bunu kirletmeyelim. Evlilik sorumluluk ister, mücadele ister, uyum ister, fedakarlık, hoşgörü, anlayış ister... Evlenmek için evlenilmez, evlen olmazsa boşan yazık değil mi? İnsanlar evlenirken sevdiğini düşünürler, zaman geçer arada kopukluklar olur, keşkeler başlar hiç bitmeyen keşkeler...sonra her zaman yaptığımız hatayı yaparız, çevremizin etkisi altında kalırız, herkes karışır, "bak ortada çocuk var yazık değil mi"... Sizi düşünmezler, onlar için önemli olan çevrenin ne söyleyeceğidir... Susarsınız çevre için, çocuk için yaşarken yaşamazsınız. Tabiki her evlilik böyle değildir ama pürüzsüz bir evlilik de yoktur eğer herşeye hazırsa insan evlenmelidir... hayata at gözüyle bakmaktan vazgeçelim, o zaman şikayetler de azalır, sorunlar da azalır. İki insanın mutsuzluğunu çocuklar çekmez... Eğer kendimizi değiştirebilirsek, eminim ki değiştirmek istediklerimiz zamanla değişecektir... saygıyla umutla...