Gözlerimdeki buğu

Bir şiirdir arkadaşlıklar akıcı olursa tadına doyum olmaz, bir şiirdir arkadaşlıklar kıt'a kıt'a mısralarında aşk koksa kadife kadife, bir öyküdür arkadaşlıklar giriş, gelişme sonuç kavramlarının latife latife döküldüğü, bir yangındır mesela; arkadaşlıklar hani derler ya, ateşten gömlek giydim diye.
Benim arkadaşlıklarım, ırmak mıdır, deniz midir bilinmez, ucu bucağı belli olmaz. Açıkçası, gönül bazen hoyrat seyreder pupa yelken açılır engin denizlere. Bazende fırtınalar kopar yüreğimde yer gök sığmaz içime, iki arada bir derede kalırım...
Lakin bunca çırpınışa, bunca haykırışa, bir kelam, bir tatlı tebessüm yada bir serzenişte aramıyorum artık...
Dünya dipsiz bir kuyu sanki, at taşı içine ses gelmek bilmiyor.
Bir söz daha vardır;Üzülsemde kahrolsam da, serde erkeklik var ağlayamam, atamam kendimi denizlere... Neden bu sözler söylenmiş yaşam neden sürekli aşk kokmuş insanlığa, başka hazlar başka tadlar neden ön plana çıkmamış, neden sürekli aşk...
Neden iki gönlü birbirine bağlamış şairler neden samanlıkları seyran eylemişler...Kaçış bırakmamışlar sürekli neden bir insan birde aşk kovalayıp durmuş...
Bazen umarsızca sahiplenmek de gelir içimizden, yada adını koyamadığımız birşeyler vardır içimizi kemiren... Sen kondursan illa karşındaki bozar, "UMURUMDA DEĞİLSİN NE SEN NEDE DÜŞÜNCELERİN" der çıkar işin içinden...Bu arada şarkılardan fal tutmak başlar, gizli gizli...
Ama yine de, güzel bulduğumuz güzel olmasını istediğimiz şeyleri unutamayız, sebep; Çok basit, ilk göz ağrısı deriz ya belki de bu yüzden...Belki başka açıklamasıda verdır ama, şu saatte tek akla gelen yorum bu oldu...Sürçilisan edeceğiz ki, affola öyle değil mi..!


Daha önce de söylediğim gibi bir sen kaldın yüreğimde, kırılgan, yumuşak, yeşil ve mağrur...Aynen kardelenler gibi....