Güneş battığı ufuktan yeniden doğmaz; Atatürkçülük de tutuculuktur

Dini etkilerle hayat yolunu kaybetmiş insanlarım gibi ulusal duygularla geçmiş değerlerin peşinden giden ve bu değerlerin zirvesi sayılan büyük devlet adamımız Mustafa Kemal’in manevi varlığında kaybolan insanlarım da maalesef bana büyük üzüntü veriyorlar.

Kaybettiklerini, bulamadıklarını, elde edemediklerini geri dönüp geçmişinde bulan, olmadı bir daha deyip yeniden ilkokula kayıt yaptıran kimse gördünüz mü? Hayat yolu her gün yürüdüğünüz Eminönü kaldırımı değil, ancak bir defa geçebilirsiniz. Atatürk yaygarasıyla hem kendi yolunuzu kaybediyor hem de beyinleri meşgul ederek ülkenin önünü tıkıyorsunuz; dünya size gülüyor!

Aslolan varlıktır; varlık da dünya ve hayattır. Her şeyin bunların etrafında şekillenmesi gerekirken birileri on dört asırdır dünyayı ve hayatı bir kitabın içine hapsediyor ya sizler de ruhlarınızı Anıtkabir’in beton duvarlarına hapsetmişsiniz. Ölüsünüz siz; yaşamıyorsunuz. Ve bu halinizle ülkemize yüksünüz. Zaten sakallıları sırtımızda taşıyoruz; bir de siz belimizi kırdınız. IMF’ye sizin yüzünüzden para ver diye yalvardık! İki sakallı bir laik yüzünden süper bir ülkede aç kaldık!

Hadi gidin ya! Biriniz Arabistan’a, diğeriniz çorabistana! Biz zaten Müslüman değil miyiz kardeşim; yeniden mi Müslüman olacağız! Zorla morla, hadi diyelim isteyerek bin yıl önce dedem Müslüman olmuş. Bizim yerimize kelime-i şahadeti de o getirmiş, analar mecburen Müslüman doğuruyor; e daha ne istiyorsunuz, ne yapacağız! Kıl namazını otur evinde! Müslümanlıkta sorun yok; ama Müslümanlar bela kardeşim! Allah’ın dininden nefret ettirdiler bizi ya!

İşte bunlar gibi bir kesim de ülkemizde maalesef çok ciddi sorun. Ya sizin hiç işiniz gücünüz yok mu? Hepiniz ülkemizin ümit bağladığı aydın görüşlü tahsilli insanlarsınız. İlminize, çalışmanıza bakın. Akşam sabah kafelerde boş boş Atatürk muhabbeti yapmak yakışıyor mu sizlere. Atatürk’ü dünya kabul etmiş, daha siz kime kabul ettireceksiniz ki. Etmeyen etmesin, cehennemin dibine gitsin, Allah Allah ya!