Güreş Türklerin ata sporu olamaz, at üzerinde mi güreşiyorduk?

Güreş bir kere her şeyden önce spor olamaz. Güreşenler bana hiç spor yapıyorlar gibi gelmiyor. Ayıp hem ne o öyle şurasına dokun, burasını kucakla. Bende tam güreşçi vücudu ama hiç güreşmedim, bir allamesi yok çünkü. Üstelik güvenli değil bedenen ve de ahlaken.

Ya zaten kayboldu gitti, artık pek güreşen yok, işte orada burada bir iki baba yoğurt…

Bazı sporlara işte bu bizim ata sporumuz dendi; güreş, karate filam. Karateyi biz icat etmişiz; vang yang çang… Hiç yorulmayın bu Çinli işi ağam!

Özellikle güreş için ata sporumuz dendi. Hatta öyle ki soyumda Yaşar Doğu aradım. Tabii ki de bulamadım. Benimkiler de güreş yapmışlar ama başka türlüsü hahahaha!

Ya şimdi bu güreşte oyunlar varmış; kle, el ense, künde… Hani bilsen nolur bunları yapmak bedenen kolay değil ki. Adamı bir de yağlıyorlar vıcık vıcık… Sahi güreş bizim nasıl ata sporumuz muş, bildiğim kadarıyla atalarımız araba icat edilinceye kadar at sırtından inmemişler; at sırtında güreşiliyor mu?

İlginç olan başka bir şey de ata sporumuz olan güreşte hep başkalarının şampiyon olması. Gerçi böyle talihsizlik Japonlarda da var. Ata sporları Sumo Güreşinde 19 yıl belalıları Moğolistan yüzünden şampiyon olamamışlar; Cengiz Han’ın torunları acımışlar da son şampiyonluğu onlara vermişler. Bize de sözde ata sporumuz güreşte çok çayır yoldurdular!