Hayale mektup - X

Sevgili Günlük
Kaldım buralarda
Volkan patlamış, külleri göğe yayılmış
Bir acı tebessüm
İstemiyorum ki gitmek
Bir ömür tükettim göğün karasında
Tam da aydınlandı derken
Meğerse mavi de olurmuş gök derken
Bak karardı yine
Oysa laleleri seviyordum
Emirgan'da sincaplara anlatıyordum
Güneşe akıyordum
Karıştım sararmış yapraklarına
Kayboldum gençlik yıllarımda
Titredi ellerim çevirirken
Kalbim durdu sanki okurken
Ah o harf
ve sonrası
Şimdi de bir söz
Öylesine yorgundu ruhum
Canlandı
Görmemesi gereken ruhtu
Gördü
Bilmemesi gereken oydu
Bildi
Haykırılmamış isyanların soluğundayım
Pembeleşmemiş umutların tomurcuğunda
Doyamadım ki maviye
Yapraklarına sarıldığım her bir çiçeğe
Öyle şaşkın yüreğim
O diye atıyor şimdilerde
Firar ediyor esir kalmış duygular
Güneşle flörtte içimdeki kıvılcımlar
Baksa da bulutların arasından
Kaldım buralarda
Hapsoldum onsuzluğa
Uzaklaşmalıyım
Dönmemecesine
Belki de sevilmemecesine
Ama özlerim
Kokusunu
Bana bakışını
O buğulu gözleri
Ürkek sevişini özlerim.