Hayat bir gündür o da bu gündür

*Hayat bir gündür o da bu gündür*

Hep kullanılan bir sözmüş ben yeni duydum. Böyle güzel sözleri kaçırmam aslında ama bazen kaçabiliyormuş.

Cümle olarak çok mantıklı görünse bile o günü bu gün yapabilecek yeterli donanıma sahip miyiz?

Donanımda kasıt, maddi manevi aklınıza gelen her şey.

Aslında tehlikeli de bir düşünce biçimi. Herkes hayatı bir gün olarak yaşarsa ve onu bugün olarak benimserse İnsan denen tehlikeli ve karmaşık varlığın neler yapabileceğini düşünsenize!

Kendi kanununu kendin koymak gibi bir şey.

Dünya iyilerden oluşmuyor kötüler de var. İyiden ve kötüden ne anladığımız da önemli.

Dünyayı bir günlük dolu dolu yaşama fikri aslında ne acı ne ürkütücü bir durum. Bir ömür geçip gidiyor ama hiç kimse onu bir günlüğüne bile olsa istediği gibi yaşayamıyor.

Bunları yazarken içimden bir ses *Sen böyle sızlanırken de ömür geçiyor. Sızlanana kadar hayatı yaşa* dese de ben de ona *Yeterli donanıma sahip olsam sana sormazdım her halde* diyorum.

Hem ben bunları yazarken ki zamanı kayıp olarak görmüyorum. Her sayfasında benden bir şeyler var. İnsanın evi gibi.

Sürekli sorun üretmeyelim çözüm üretelim!

Ne yapılabilir?

Eldeki imkanlar dahilinde bizi mutlu eden şeyleri yapabiliriz. Sevdiğimiz bir arkadaş, aile, sevgili, sanatsal bir etkinlik hatta bizi mutlu ediyorsa benin yaptığım gibi yazmak, belki de bir banka oturup insanları izlemek.

Sağlığınız yerindeyse sızlanmaktan vaz geçin. Her şeyden önce sağlıklı olduğunuz için mutlu olun.

*Bunu zaten biliyorduk* dediğinizi duyar gibiyim. Bir çoğunuz bunun nasıl bir şey olduğu hakkında en ufak bir fikre sahip değilsiniz.

Sağlığımızın kıymetini onu kaybetmeden anlayalım. Hayatı bir gün ve bu gün yaşamak yerine sağlığımızı koruyarak bu bir günü zamana yayalım.

Şu da bir gerçek ki

Hayat okuyarak öğrenilmiyor, yaşamak lazım.