Haydi yazar olalım

Gazetelerin kitap tanıtım sayfalarını takip ediyor musunuz? Edenler bilir. Kitap okuyanların hızla azaldığı günümüzde, kitap yazanlar aynı hızla artıyor. Tek cümlede ifade edebileceği bir fikir bulan geçiyor bilgisayarın başına, başlıyor "kitap" yazmaya. Yayınevleri ne yapıyor dersiniz? Neredeyse hepsini basıyorlar bu yığının.

İzmir'de bir yayınevinde çalıştığım yıllarda her gün önüme en az bir tane yazar adayının dosyası gelirdi. Özellikle belli yaşı geçmiş emekliler, birkaç şiir okuduktan sonra daha iyisini yazabileceğini düşünen gençler, doldurdukları sayfaları bazen tanıdıkları aracılığıyla bazen de kapımızda bekleyerek bize iletirlerdi. Elimize gelenlerin bir kısmı biraz üzerinde çalışılırsa işe yarar bir malzemeye dönüşebilecek nitelikte olurdu. Ama yazarların hemen hiç biri yurtdışında çok yaygın olan bu editörlük hizmetinden yararlanmak istemez, eserlerine başka bir elin değmesine tahammül edemezlerdi. Geri kalan dosyalar arasında elle yazılmış şiirler çoğunlukta olurdu hep. Parşömen kağıda kimi zaman kenar süslemeleri bile yapılmış olarak ulaşırdı bu dosyalar elimize. Heveslerini kırmak istemediklerimize "sizin kitabınız promosyon gerektiriyor. Biz küçük bir yayıneviyiz, yapamayız" derdik.

Günümüz yayın evleri editörlük hizmeti veriyor mu bilmiyorum ama eskisi kadar seçici davranmadıkları kesin. Çünkü artık iyi bir reklamla sayfaları tamamen boş bir kitabı bile satabilirsiniz. Zor değil. Etkileyici bir resim koyun kitabın kapağına. Arka kapağa da uyduruk bir yabancı isimle havalı bir eleştiri yazın. Kitabın neyi nasıl anlattığı pek de önemli değil.. Yaşlı annenizin anlattığı aile dedikodularını biraz süsleyip, araya bir kaç padişah ismi sıkıştırırsanız yayınevleri türkçeyi nasıl kullandığınızı önemsemeyeceklerdir bile. Davranın klavyeye. Kitabın kapağını satın alan yeni okur kitlesi sizi bekliyor. Yazar olmak çok kolay artık. En kötü ihtimalle bastırın parayı yayınlayın kendi kitabınızı.