Hoşgeldin Deniz

Bu gün 13 Temmuz 2007. Bir çokları için herhangi bir gün olarak kayıtlara geçti. Benim ise dün akşamdan beri devam eden sıkıntı, gerilim, kafa bulantısı ile sürüp, sonrasını keyfe bırakan bir anlamı vardı...

Evet arkadaşlar... Deniz Bebek doğdu... Artık arkadaşınız (eğer kabul ederseniz) "DAYI" oldu!!!!

Daha önce Nergis (kardeşim) arayıpta hepatit markırlarım yükselmiş dediğinde, aşısının tutmuş olduğunu öğreninceye kadar, kardeşime, yeğenime ne olacak diye kendimi dağıttığım göz önüne alınınca; dün arayarak, "normal olamıyor, yarın sezaryene gireceğim" dediğinde oluşan içimdeki bunaltıyı anlatmama çok da gerek yok sanırım...

Ayrıca kafada uçuştuğu için yakalanamayan düşünceler yanında farkında olunanlar da yeterince yorucuydu...

Ama kucağına aldıktan sonraki keyif ise çok fazla anlatılabilecek gibi değil...

Bu noktada diyebilirim ki; 30 Nisan 1996'da dünya üzerindeki en sevdiğim emanetini alan Yüce Yaradan, aradan 11 yıl, 2 ay, 13 gün geçmişken, gene aynı hastanede, gene aynı şekilde sevmem için yeni bir emaneti hediye etti...

Her halde yeni doğan bir kişi için en güzel sözler de bir Cem Karaca şarkısında dile geliyor...

Bugün sen çok gençsin yavrum,
Hayat umut neşe dolu...
Mutlu günler vaad ediyor,
Sana yıllar ömür boyu...

Ne yalnızlık ne de yalan, üzmesin seni;
Doğarken ağladı insan,
Bu son olsun, bu son...

İyi ki doğdun Deniz...