İki dilli eğitim

“İki Dilli” Eğitim konusu çeşitli düzeylerde ele alınabilir. İyi niyetli bir yaklaşım nedir?

Bunu ABD’lerinde görüyoruz. ABD’lerinde eskilerin deyimiyle 72’5 millet yaşar ve günlük hayatta her birisi kendi ailesi, tanıdık çevresi içinde kendi “Ana Dili”ni rahatlıkla konuşabilir. Yani, bir Meksikalı, çarşıda pazarda , okulunda İngilizce konuşmaya zorunlu kaldığı halde; kendi ailesi ve çevresinde İspanyolca konuşabilir. Bunun için onu hiç kimse kınamaz.

Ama ABD’nin güney kısmı Meksika’dan çok kesif göçler aldığı için, burada nüfus dengesi Meksikalılar lehine değişir gibi olmuştu. Bunun için Meksikalı ailelerden , okullardaki eğitimin “İspanyolca” yapılması için yoğun istekler gelmişti. Bu istekler yerel yöneticiler tarafından karşılandığından, okulların bir çoğunda “Makul “ olarak karşılanmış, ve iki dilli , karma bir eğitim düzenine geçilmiştir. Fakat yapılan eğitimden hiç kimse hoşnut olmamıştır. Meksika asıllılar sürekli olarak yeni taleplerle gelmişler ve sonuçta iki dilde yapılan karma eğitim bu bölgede yaşayan insanların hayatında bir kaos yaratmıştır. Bu durum üzerine bir çok okul “İki dilli” eğitimden vazgeçmek durumunda kalmıştır.

Bir çok Avrupa ülkesinde bu çeşitten yapılan deneme program değişiklikleri de akamete uğramış ve buna başlayan ülkeler pişman olarak en kısa zamanda resmi dille eğitime dönmüşlerdir.

Kısaca, siyasi nedenlerle “İki dilli” eğitim konusunu deneyen ülkeler olmuştur. Ama bunu programlarında deneyen her ülkenin başına çok sorunlar gelmiştir. Ve bu sorunların altından kalkamamışlardır. Bir kez bu “İki Dillilik” konusuna bir ülke siyasi nedenlerle bulaşırsa, bilmelidir ki, eğitimin her yanı altüst olacağı gibi, aynı zamanda bu uygulamayı kendi açılarından sakıncalı bulan aileler arasında da önceden belirlenemez kavgaların çıkacağı bellidir.

“İki Dilli” eğitim konusu bizim ülke için bir kaos konusudur. Uygulandığı zaman ülkenin kabak gibi ortadan bölünmesine sebep olur. Bunu isteyenlerin de bu sonucu bekledikleri bellidir.

Ama buna karşılık resmi makamların adeta elleri kolları tutulmuş, bu iddialara karşı ne yapacaklarını bilmediklerini görüyoruz. Bazıları esip , atıyor..Ve devlet organları şimdilik seyrediyor. Oysa yapılması gereken o kadar çok şey var ki…

En kötüsü ne? Doğuda, Güneydoğuda minicik çocuklar eğitimden engelleniyorlar. Okula gönderilmiyor. Gönderilse bile, dilleri yüzünden ilköğretimde çok güçlükler çekiyor.. Ve Milli Eğitimimizin başında bulunanlar… böyle seyrediyorlar.

Yazık o minicik çocuklara..Siyasi tartışmaların; bazı Mafya bozuntularının; ve aşırı kişilerin elinde çar çur oluyorlar.

Beyler çareler üretin…Çareler.. Seyretmeyin. Her gün, ay ay bir sürü gencin beyni yıkanıyor. Dağa gitmeye hazırlanıyorlar.. Geçici barış günleri sizi aldatmasın…Bazıları savaşa hazırlanıyor. Hep savaşa.. Siz de ancak Barışa yatırım yaparsanız bu kafaları değiştirebilirsiniz. Yoksa seyrederek değil…