İmkanları fırsata dönüştürmek

Bu sıralar fazlasıyla yorgun ve yılgınım. Düşünmekten yoruldum, işe yaramama hissinden yoruldum, sürekli aynı şeylerin olmasıyla oluşan kısır döngüden yoruldum ve en nihayetinde de yorulmaktan yoruldum.

Yıllarca öğrenim odaklı yaşadım. Gerek ailemi memnun etmek için gerekse kendimi tatmin etmek için hiç yılmadan okudum. Şu anda 13. senemin sonuna yaklaştım ve oldukça gurur verici. Ancak eğitimle öğretimin aynı şey olmadığını fark etmek için yeterli zamana sahip oldum bu boşlukta. Her ne kadar kitap okuyarak ve film izliyerek kendimi kültürel açıdan bazı zamanlarda yeterli hissetsem de hiçbir yetenek ya da uğraşımın olmaması uykularımın kaçmasına ve uzun süreli baş ağrılarıma yol açacak kadar meşgul etti beni.

Yıllar boyunca bana öğretilmesi teklif edilen her şeyi 'okuyorum ben' bahanesiyle reddettiğim için kendime şimdilerde çoğu kez küfrediyorum. Yemek yapmayı, herhangi bir müzik aleti kullanmayı, ehliyeti olan bir sürücü olmayı, şarkı altyapısı yapmayı öğrenmeyi ve bunun gibi bir çok şeyi sırf 5 sene daha fazla okumak için yapmış olmam gerçekten çok saçma geliyor artık. Arada bir - o da tamamlayabilecek sabrım varsa- yazı yazmaktan başka hiçbir işe yaramıyorum. Gazeteci olmak istiyorum ve bunun için yazı yazmak yeterli değil. Araştırma yapmam ve gerçekten yararı olacak şeyler okumam gerekiyor ancak bunları yapmam için kendimi zorunlu hissettirecek kişilere ihtiyaç duyuyorum sanırım. Ve bunu destekleyecek bir imkan yakın zamanda elime geçti.

1 sene önce bir gazetecimizin anma gününde, Bekir Coşkun ile tanışma imkanı bulmuştum ve kendisi aracılığıyla Uğur Dündar' a bir mektup göndermiştim. Daha sonra irtibat numarasını kaybettiğim için ulaşamadım ve Bekir bey'in çalıştığı binaya gitmeye fırsatım olmadı. Ancak, dün okulumuza yani Ankara Üniversite'sine bir söyleşi yapmak üzere Bekir Coşkun geldi ve kendimi hatırlatacak özgüven bir anda ortaya çıktı. Kısa bir muhabbetten sonra kendisinden tekrar numara vermesini rica ettim ve bu sefer direkt kendi numarasını vererek beni onurlandırdı. Bu sayede uzun süre peşimi bırakmayan mutsuzluk dalgası bir anda kayboldu ve yeni kararlar almaya başladım. Örneğin: en yakın zamanda yazılarımı da alıp Bekir Coşkun' un kapısını çalacağım, bir kahvesini içeceğim ve manevi öğrencisi olmak için elimden geleni yapacağım. Ayrıca bugün tiyatro kursuna başvurdum. En yakın zamanda da keman derslerine başlayacağım. Kendimi hızla toplamak için elimden geleni yapacağım. 
Bazen değişmek ve gelişmek için ihtiyacın olan her ne varsa bir anda karşına çıkıveriyor ve sen bu durumu fırsata çevirecek kadar sağduyu sahibiysen hiç de zor olmuyor. Aynı karamsar duruma düşmemek için elimde ne varsa tutunmam gerektiğini geç de olsa fark ediyorum artık. O halde, hayat en güzel haliyle devam etsin. Sadece gülümseyin hayata, zor değil, yormaz ve kazanımlarınızı pekiştirir.