İnancımız kaçak temellerde!

"Yasak" olanın, "kaçak" olanın daha tatlı olduğunu düşünen, "yasak meyvenin" lezzetini arzulayan bir toplumun üyeleriyiz.

Yasaların, yönetmeliklerin hayatımızı kolaylaştırıcı yönlerini kullanmaktansa, onları ezip geçerek "yola devam" edebilmenin dayanılmaz çekiciliğinin etkisindeyiz.

Nasıl daha kuralsız olur, nasıl daha uygunsuz olur diye şeytani yolları koklayan burnumuzdan aldıramadığımız kıllarımız yüzünden, kendi yanlışlıklarımız, düşkünlüklerimiz arasında boğulmanın eşiğindeyiz.

İnancını öğretmeyi, bağnazlığı aşılamakla karıştıran, kendisi gibi olmayanı yok etmesi gerektiğini düşünen, temelleri çürük atılmış, birer birer çöken bir "dini eğitim" anlayışına sahibiz.

Okullarında din eğitimini hakkıyla vermeyi beceremeyen ama bunu itiraf edememiş bir küçüklük içindeyiz. "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi" adı altında, "tek" inanç biçimini "din" olarak tanımlayıp, "diğer"lerini dışlayan, "yok" sayan bir zihniyetin etkisi altındayız.

Öğretmeyi beceremediği "dini", "Kuran Kursları"nın insafına bırakan, "izinli" kursların açılmasının desteklenmesine rağmen, kaçak olanların da rağbet gördüğü, kaçağın cezasının azaltıldığı bir "yasal" boşluk içinde kayıplardayız.

"Kızımı, 5 vakit namazını daha iyi öğrenmesi için gönderdim" diye konuşan acılı babayı yalanlayan; sırf olaydan sıyrılmak için, "dinini imanını" bir kenara bırakıp, "Biz Kuran kursu işletmiyoruz" diyen "Kız Yurdu" yöneticileri ile yüz yüzeyiz.

Kulleteyn içinde yıkanmanın arılığını kabullenmiş, "niyet"in yüceliğinden temizlenmiş olarak orta çağın karanlığında kendi "doğru"larımızın "yanlışlık"larında "Hak" yolunda kızlarımızı "kurban" ediyoruz.

Feda olsun...(!)