İnanmak ve istemek...

Size kısa bir hikaye anlatacağım bir köyde bir adam varmış. Bu adam o sene hiç ürün verememiş ve çok üzülmüş yataklara düşmüş, karısı da onun bu kötü durumunu görüp üzülmüş ve Allaha "Allahım kocamı rahata erdir" diye dua etmiş, birkaç zaman sonra da kocası ölmüş...

Bu küçük hikaye gerçekten beni düşündürdü.. Acı ama akılda kalan bir hikaye bu. Aslında birşeyler için dua ederken neyi, nasıl isteyeceğimiz konusunda çelişkiliyiz.

Mutluluk mu istiyoruz, varlıklı olmak mı, sağlıklı olmak mı istiyoruz, maddiyattan önce bence maneviyat önemli, paradan önce de sağlık...

Paramız olabilir ama mutlu değilizdir ya da yalnızızdır. Bütün bunlar bize yaşamın acı sürprizleridir kimi zaman, anlaşılmaz yine de yaşandıkça farkedilen... Sadece takıntılar ve birşeyi çılgınca istemek de insanı hüsrana sürükler. Bütün bunlar hayatın küçük mutluluklarını göremeyen insanların işidir, mutluluk ayrıntılardadır ve düşünüşte... Yaşam öyle esranrengizdir ki esrarını çözebilen çok azdır.

Hikayedeki gibi kadın Allaha "Allahım kocamın işlerini aç, ona yardım et" deseydi bütün bunlar olmazdı ya da olurdu kim bilebilir. Hayatın ne getirip götüreceği tahmin edilemez...

Ölüm bizden ayrı yaşar ve ummadığımız anda da geliverebilir. Ölümden korkmamalı ama hayattan da vazgeçmemeliyiz.

Ne istediğimizi bilmeli ona göre rotamızı çevirmeliyiz. Kararsızlık kara bir kuyudur bence karara emin adımlarla gitmeliyiz...

Dualarımız bizi rahatlatır, ne istediğimizi bilirsek...