İnsan ayakaltında böcek değildir; çirkinin, adinin, kötünün alt sınırı olmalı

—Kerim Korkut Türkiye’sinde bambaşka bir iklime uyanacaksınız!—

İnsan sonuçta Tanrı’nın yarattığı bir şey, ne kadar aşağılayabiliriz ki. Ama bazen çöplüklerden topluyoruz; yaratanı kızdırmayalım.

İnsan onurunu çiğnemeden ona ceza vermek mümkün değil; çünkü cezanın kendisi zaten onur kırıcı.

Öte yandan eksik, yanlış ve kötü eylemleri nedeniyle muhataplara nasıl davranmamız gerektiğinin bir ölçüsü de yok. Hak etmeyene hak etmediğini veriyoruz; ama hak edene hak ettiğini vermiyoruz. Hem yükseliş hem de düşüşlerde haksızlık yaşanıyor ama düşüşler hem daha keskin oluyor hem de haksızlığa mağduriyet de ekleniyor. Bir de düşenler yükselenlerden daha fazla. Bu nedenle dağların tepesinden çok uçurumların dibine bakmalıyız.

Bana kimse insanları çirkin/kötü/adi olarak nitelemememiz gerektiğini söylemesin. Boş laf bunlar. Akşama kadar insanlıktan lügat parçalayan entelin kapısında insanı tanımak mümkün değil. Biz insanlara kötü davranıyoruz, paramızı/mevkiimizi/ gücümüzü kullanarak onları aşağılıyoruz ve bunları yaparken sağ olsun devlet de bize yardım ediyor. Kanunların bırak eşit davranmayı, düşkün insanların haklarını koruduğunu hiç görmedim.

Bir kere elit tabakayı (Bu ülkede elit olmanız için kaliteli olmanız gerekmiyor; zenginse tuvaletini yapmayı bilmese bile elit oluyor. Mevkii sahibiyse elit, şöhretliyse elit) ayrı tutalım. Onlar için çirkin/adi/kötü gibi aşağılayıcı sıfatları gerçekte öyle olsalar bile kullanamazsınız. Siz söyleseniz bile kim inanacak. Dereköy’ün ağası burnunu silmeyi bilmiyor de bakalım; insanlar sana k…çıyla güler. Ama aslında doğrudur.

İnsanların onuru devletin de umurunda değil. Yani sonuçta biz bize kaldık.  Ayyaşı çöp konteynırına atmışlar. Cezası var mı? Ayyaş bu, ne cezası! Kerim Korkut Türkiye’sinde yaşasanız da görseniz, var mı yok mu? İnsanların onuru dokunulmazdır; affedersiniz pe…vengin kalan namusunu bile savunurum!

Yani sonuçta bu çirkin/adi/kötü dediklerimizle birlikte yaşıyoruz ve yakın zamanda onlardan kurtulmamız mümkün değil. Hani çürük elma misali çöpe atsak ta uzaktan kokuları gelir. Dövsek sopa yer otururlar. Onlara taktığımız sıfatları değiştirelim bence. Çirkin demeyelim de örneğin göbekli diyelim. Yüzünü yıka gel diyelim. Burnu eğri ama yanakları güzel diyelim.  Kendisine hiç bakmayanları dövelim ama. Kötü demeyelim sadece kötü olan hareketini/davranışını kendisine söyleyelim. Tekrar yaparsa dövelim.

Ülkede bir yanlış algı var: Demokraside herkes istediği gibi yaşar. Buna “olumlu anlamda olmak şartıyla” diye ilave yapmalıyız. Yoksa insanların manyaklıklarıyla baş edemeyiz.

Çirkinliğin/adiliğin/kötülüğün de bir alt sınırı vardır. Hiçbir kadın/erkek yüzüne bakılamayacak kadar çirkin (hastalık vs halleri hariç) değildir. Bu yüzden insanları çirkin diye aşağılamak bizim karaktersizliğimizi gösterir. Kendine bakmayanları dövelim ama.